Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2009

Η Αλλαγή και η ενδεκάτη θέσις επί του Φόϋερβαχ

(...) XI. Die Philosophen haben die Welt nur verschieden interpretiert; es kömmt drauf an, sie zu verändern. Karl Marx, Thesen über Feuerbach, 1845

(...) ΧΙ Οι φιλόσοφοι έχουν εξηγήσει τον Κόσμο ποικιλοτρόπως - το ζήτημα είναι να τον αλλάξωμεν. , Κάρολος Μαρξ, Θέσεις επί του Φόϋερβαχ, 1845

Θα μου ειπείτε τώρα τι με έπιασε και ενεθυμήθην τας μελέτας μου επί του εμπνευστού της ιδεολογίας των μεγαλυτέρων και συστηματικοτέρων σφαγών εις την ιστορία της ανθρωπότητος. Μα ήτο ΄μία επιστολή, περιέχουσα πολλά καλά σημεία, που δεν τον αναφέρει καθόλου. Αλλά, δε θέλω να σταθώ εις τα επιμέρους, εις πολλά από τα οποία συμφωνώ, πλήν στο μεγάλο ζήτημα της "αλλαγής". Χωρίς ο καλός επιστολογράφος να το γνωρίζει ενδεχομένως, το τρυκάκι αυτό της "αλλαγής" έλκει την καταγωγήν εκ του Καρόλου. Το φάντασμα και τα κόλπα του από αιώνος νεκρού και απο δεκαετιών (πλέον) αποκαθηλωθέντος προφήτου δε λέει να μας αφήσει. Ενα μέγα κόλπο του μετήλθε ο εκπληκτικός αυτός μαΐστωρ του πολιτικού μαρκετιγκ ήτο αυτό της "αλλαγής". Ναι ωρέ παίδες, δεν ήτο ο Ανδρέας Παπανδρέου (άλλη μανούλα εις το πολιτικό μαρκετιγκ, επαρχιακού βεληνεκούς ωστόσο) ο πρώτος που το λάνσαρε, απλώς ανεμάσα τότε τα προηγουμένως ρηθέντα του Καρόλου.


Τώρα βεβαίως θα μου ειπείτε, τι το κακό έχει το ρητό αυτό. Εκ πρώτης όψεως τίποτε, ίσα ίσα κάποιοι θα ειπούν ότι δηλώνει πώς ο άνθρωπος ήτο μπροστά από την εποχή του. Αλλά για όποιον αγαπά τη Φιλοσοφία, ή τέλος πάντων γνωρίζει την Ιστορία της, ο σαρλατανισμός του πωγωνοφόρου προφήτου είναι εμφανέστατος. Μάλιστα, σαρλατανισμός. Μη λησμονούμε ότι ο Κάρολος έβγαζε τα προς το ζείν ως έμμισθος προπαγανδιστής (εις το χρηματιστήριο επίσης έπαιξε με καταστροφικά προφανώς αποτελέσματα, κάτι που εξηγεί πολλά). Δεν είναι μονον αυτά που λέει, είναι και αυτά που υποννοεί. Γιατί αυτό? Δι'ότι ο ανύποπτος αναγνώστης νομίζει ότι ο Καρολος θέλει να αλλάξει τον κόσμο που οι άλλοι και καλά θεωρούν στατικό και προσπαθούν να τον εξηγήσουν.

Οι φιλόσοφοι λοιπόν - κατά πλειοψηφία- είχαν αποδεχθεί ότι ο κόσμος αλλάσσει. Ο Αριστοτέλης κάπου λεγει εις τα "Μετά τα Φυσικά" ότι αυτός ακριβώς είναι ο ορισμός του κόσμου, ό,τι μεταβάλλεται (εν αντιθέσει προς τον Θεόν που είναι κατ' αυτόν το κινούν ακίνητο).Τα πάντα ρεί που λέμε. ΔΕΝ τον εθεώρουν στατικό (πλην των ελεατων και ακολούθων των, αλλά άλλη κουβέντα αυτό). Αυτό που υποννοεί λοιπόν ο τεθνεώς προφήτης του σκότους, και αυτό που έχουν αποδείξει εν τη πράξει οι ακόλουθοί του, είναι ότι πρέπει να τον αλλάξουμε ΚΑΤΑ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥΣ. Προσέξατε: συμφώνως τοις φιλοσόφοις, ο κόσμος αλλάσσει ούτως ή άλλως, δεν τον αλλάζουμε ημείς. Ζούμε εντός αυτής της αλλαγής (εξ ορισμού).


Ότε λοιπόν, από τον Κάρολο και εντεύθεν ακούτε "αλλαγή" να αντιλαμβάνεσθε "αλλαγή προς το συμφέρον τους". Στην πορεία σφάζουμε και όποιον αντιδραστικό ανθίσταται ή εάν η εποχή έχει ευαισθησίαν με το σφάξιμο, τον φορολογούμε ανηλεώς ή τον ταράσσουμε στη διαφθορα (ελληνική έκδοσις). Και εάν δε με πιστεύετε, γυριστε την Ιστορία που γνωρίζετε. Η πράξις διασαφηνίζει την θεωρίαν.


Δεν είναι κακό να λέμε την αλήθεια, πέρα από τα λεκτικά τρυκ και τσιτάτα του Καρόλου. Ότε ακούω αλλαγή - όπως και ότε ακούω "λαός", "έθνος" και τα άλλα γνωστά λεκτικά τρύκ, σκέπτομαι: ωχ, ωχ, ωχ.


Αλλαγή προς το συμφέρον του τύπου που την ευαγγελίζεται να λέτε.




Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2009

Ημείς δε μεθ'υμών Ευστάθιε

Επιστρέφω, πρώτα ο Θεός, εις το κλεινόν άστυ αύριο, αλλά δεν ανθέστην εις τον πειρασμό να σχολιάσω την καρατόμησιν του λίαν αγαπητού Ευσταθίου Σταυροπούλου, κατά κόσμον δε Στάθη του σκιτσογράφου, εκ του ψηφοδελτίου επικρατείας του πιστοποιημένως πλέον αφασιακού Συριζα ή Παραγουρουνότριχα. Είναι σου λέει "εθνίκι" ο Ευστάθιος. Τουτέστιν Ελληνόφιλος και ουχί προσκυνημένος και αργυρώνητος των ξένων κέντρων και του διεθνισμού. Ωρε ουστ!

Του έχω μια αδυναμία του Ευσταθίου, παλαιώθεν, ότε ακόμη ήτο σκιτσογράφος του αθλίου αυτού φυλλαδίου των ξενοδούλων, του "Ριζοσπάστου", καθ'ότι η πέννα του απεκάλυπτε μονομερώς μεν, ευστόχως δε, πολλά και διάφορα αόρατα εις τον κοινο οφθαλμό. Αργότερα χειραφετήθη κιόλας, ωρίμασε και προς τον πραγματισμόν στραφείς εγένετο εισέτι καλλίτερος. Είναι και Ηλείος, μαυροτσύκαλος, κατά την παράδοσιν των αιώνων - η γαρ Πελοποννησος, των Πελόπων (δημοτικιστί δε μαυρομουτρων) νήσος καλείται παλαιώθεν. Είναι μεν κρίμα που έφαγε τη νεότητά του δέσμιος των μαρξιανών αιρέσεων, αλλά ας είναι καλά που ηλευθερώθη αυτών το νύν και μεγαλουργεί. Θα ήτο κόσμος η παρουσία του επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας, πλην τον έφαγε η μαρμάγκα των υπογείων διαδρομών των "διεθνιστών".

Είναι κρίμα μέγα και αθλιότης ότι η πάλαι ποτε Ελληνική Αριστερα, οι κληρονόμοι του "Ρήγα Φερραίου" είναι πλέον έρμαιο των σταγονιδίων του σταλινισμού που τόσο επιτυχώς ανεχαιτισαν τας δεκαετίας του '70 και '80. Των αποφοίτων και μαθητών των αποφοίτων των περιφήμων "σχολών πρακτόρων" του παλαι ποτε παραπετάσματος τας στρατολογήσεις των οποίων εμείωσε η ύπαρξις της ελληνόφρονος αριστεράς. Διότι μη σας γελάει η ιδέα, τους σταλινοφασίστας εν Ελλάδι δεν τους εσταμάτησε η Δεξιά, αλλά οι μετριοπαθείς του Κέντρου και της Αριστεράς.

Τέλος πάντων, αλλή κουβέντα αυτή. Ας είναι καλά ο άνθρωπος και ας μας χαρίζει τα έργα του του Λόγου εις τον αιώνα. Ουδείς χάνεται Ευστάθιε και μερικές καρατομήσεις αξίζουν περισσότερο εκλογών.


Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2009

Βαλσάκι της 6ης Σεπτεμβρίου

Υπάρχουν ημέραι χαρμοσυναι, ημεραι περισυλλογής, ημέραι αποφράδαι και ημέραι με βαρυτάτην σκιάν. Η σήμερον είναι μια τέτοια ημέρα. 6η Σεπτεμβρίου του 1922 ανεχώρησε το έσχατο ελληνικό στρατιωτικό τμήμα εκ Σμύρνης, σηματοδοτόν την επερχομένη καταστροφή του από χιλιετιών ελληνισμού της Ιωνίας (εκ της 2ας ήδη χιλιετίας πρό Χριστού έχωμεν δεδομένα ελληνικής οικήσεως).

Αλλά ίσως περισσότερο γνωστό είναι το πογκρόμ κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως της 6ης Σεπτεμβρίου του 1955. Τα λεγόμενα Σεπτεμβριανά, σηματοδότησαν την συρρίκνωσιν, και εν συνδυασμώ προς ατυχείς πολιτικάς και εσφαλμένας ασκήσεις των κυβερνήσεων των Αθηνών, την αργότερον εξαφάνισιν της εν Κωνσταντινουπόλει κοινότητος, ήτις εκράτει τα ηνία της οικονομίας της Πόλεως. Ούτω δε το Πατριαρχείον των Ελλήνων και Φάρος του Λόγου, απισχνάσθη έως οστέων προς θρίαμβον των μετά πάθους του λόγου ελληνοκτόνων.

Τέλος πάντων, ούτω πώς εχάθη και η Πόλις μετά την Σμύρνην δια τον ελληνικό λόγο και μόνον σποραδικώς ακούεται πλέον ελληνική λαλία εν αυτήι, ίνα πληρωθούν τα σχέδια του σκότους προς εξαφάνισιν της ελληνικής και των εσχάτων οχυρών της. Τα δε επίχειρα της εξουθενώσεως του γένους και της καλπαζούσης παρακμής έως σήμερον εισπράττωμεν.

Τον Καζαντζίδη παντως τον ακούει κανείς να τραγουδά ελληνιστί και τουρκιστί το μελαγχολικό βαλσάκι μιας εντελώς χαμένης εποχής παρά την οδό Istiklal, κάποτε το επίκεντρον του ελληνικού εμπορίου που τόσον μισούν οι ελληνοκτόνοι και εν Κωνσταντινουπόλει και εν Αθήναις.




Μικρά τις παρηγορία μεγαλείου απωλεσθέντος.

Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2009

Προεκλογική Παρασκευή

Αυτά είναι. Χρηματιστηριακώς, ουδέν έχω παράπονον. Η λατρεμένη μου ΕΤΕ δε με απογοητεύει εις τας ανόδους, τώρα δε, δεν με απογοητεύει και εις τας καθόδους. Λατρεία, κι ας είναι γηραιά Κυρία. Επήγε να με στοππάρει, αλλά την εγλίτωσα και το νύν εις τα 2181, ουδόλως με χαλά το διάφορον. Θα ειδώ τι θα γίνει από εβδομάδα ωστόσο η Αμερική ξανά προς τη δόξα τραβά.

Πολιτικώς, η πληροφορία μου εβγήκε σωστή. Ορθώς μοι παρήγγειλε το πουλάκι. Εδώ που τα λέμε, καλλιτέρα πηγή δύσκολο να είχον ευρεί, οπότε κι αυτό δεν ήτο εντελώς αναπάντεχον. Εκλογαί λοιπόν. Η χαρά του δημοσίου υπαλλήλου (ΔΥ) και του υποψηφίου ΔΥ αφισσοκολλητού. Δια την οικονομία όμως διάλυσις. Προβλέπεται δε κυβερνητική αδυναμία και αστάθεια. Και πώς όχι, αφού και την προηγουμένη φορά, κατά τύχη γλιτώσαμε τα καραγκιοζιλικια της οικουμενικής και της συγκυβερνήσεως του αίσχους. Οι παλαιότεροι τα ενθυμούνται, οι νεώτεροι θα τα πληρώνουν ώς που να πεθάνουν.

Έχει και Πανσέληνο απόψε βεβαίως, δυσχερεστάτη όψιν δι'ημάς και πολλούς. Ειρήσθω εν παρόδω πάντως ο Καραμανλής πρέπει να έχει καλόν αστρολόγο. Και, όσο και εάν φαίνεται περίεργον τα άστρα του Οκτωβρίου δεν προβλέπουν απαραιτήτως την συντριπτική του ήττα και εξαφάνισιν που λέγουν πολλοί. Ίσα ίσα κάποιου είδους δευτέρα ευκαιρία διαφαίνεται, ένεκα η αποχώρησις του Κρόνου εκ του ζωδίου του. Φέρνει και επιβράβευσιν επι τηι σκληρήι εργασία ασφαλώς, αλλά δεν είμαι βέβαιος ότι εμπίπτει εις αυτό ο ΚΚ ο β'.

Αλλά, Παρασκευή εσπέρας, δε βαριέσαι. Το ζήτημα είναι να περνάμε κατά το δυνατόν καλλίτερον. Και με Πανσελήνους κόντρα και με την οικονομία χάλια και με το καιρόν κάταντι.



Ταχ' αύριον έσσετ' άμεινον!

Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2009

Αίσιον και ευτυχές το νέον έτος

Πρώτη Σεπτεμβρίου σήμερον, πρώτη του Ορθοδόξου εκκλησιαστικού έτους, εύχομαι ολοψύχως έτη πολλά και καλά. Τα έχουμε ολίγον λησμονήσει αυτά, και λογικόν, η εγχωρία παράδοσις ευρίσκεται εν εκκλείψει. Αλλά, τέλος πάντων, πρωτοχρονιά σήμερον.

Μανθάνω εξ εγκύρου πηγής ότι επίκειται ανακοίνωσις ημερομηνίας εκλογών, αλλά αυτά βεβαίως σπανίως αναγγέλονται μετ' ακριβείας. Με διεξαγωγή δε προώρων προεδρικών εκλογών, σουλέει. Αλλόκοτα πράγματα. Αυριο μοι είπον. Οψόμεθα.

Εξηγεί αυτό ίσως την έως σκανδαλώδη αντίστασιν της ημετέρας αγοράς εις οιουδήποτε είδους διόρθωσιν. Τώρα βεβαίως, αυτά αργά ή γρήγορα ευρίσκουν τον δρόμον τους. Οψόμεθα λοιπόν τι τέξεται η επιούσα, αρχαί του έτους είναι ακόμη.

Διαπρύσιος υπέρ υμών προς Θεόν ευχέτης,

Θρασύβουλος Καλοχαιρέτας

Τρίτη 25 Αυγούστου 2009

Έθεσα τα βραχέα και εβούτηξα

Ωρε, τι χωράρα είναι αυτή? Στάκτη, βούρβερη και άνοδος της ΕΤΕ υπέρ τα 2350. Ωρέ πάμε καλά? Δεν μπορεί, εδώ γίνεται η διανομή της αρκτου. Τώρα βεβαίως θα μοι ειπείς, ο καθείς βλέπει ό,τι θέλει - κι εγώ θέλω να ειδώ το πράγμα να ξεφουσκώνει. Ίσως, αλλά το πράγμα εγένετο πλέον αστείον. Εν Ελλάδι σπανίως βραχυθετώ, αλλά μια και ευρέθην πίσω εις το κλεινόν άστυ, είπον να κάμω ένα αστείον.

Τουτέστιν να βάλω τα σορτς μου και να βουτήξω. Σιγά την ισχυρά οικονομία που μου θέλει την ΕΤΕ και εις τα 2500. Και να με στοπάρει, θα εξέλθω ως βρεγμένη γαλή. Να σκάσω σαν καρπούζι αποκλείεται και το στοπλόσσι να είναι καλά.



Τα λέμε τον Σεπτέμβριο. Ω ρέ δουβάρ!

Τετάρτη 12 Αυγούστου 2009

Αναχώρησις προς άγνωστον κατεύθυνσιν

Πω, πω, πω, αυτό ήτο. Εγώ μεν ακόμη πιστεύω ότι αι αγοραί ανήλθον πολυ ταχέως πολύ υψηλά, αλλά το τι πιστεύω εγώ δεν έχει και μεγάλη σημασία. Αλλά δε βαριέσαι, όπου και να πάει θα διορθώσει, τι θα κάμει? Άλλως τε το 1010 το παλεύει ακόμη ο S&P500, το 1020 δεν το είδε ακόμη, αλλά και 1200 να υπάγει δε θα διορθώσει?

Δεν έχω παρά να αναμένω λοιπόν. Αλλά επειδή εβαρέθηκα ολίγον το αγαπητό μου κλεινόν άστυ, κι επειδή προτιμώ τον ρυθμο να δίδουν οι μαράκες παρά οι παρ΄ημίν κινέζικοί ομόηχοί των, αναχωρώ. Μάλιστα αναχωρώ προς άγνωστον κατεύθυνσιν να εορτάσω και το Πάσχα του θέρους τον Δεκαπενταυγουστο παρά θίν' αλός. Ίσως ευρώ εκεί την αντίστοιχον χυμώδη κορμάρα της αγαπητής και ερωτικής βόμβας άλλων εποχών Σπεράντζας. Ποίος ξεύρει? Όποιος γυρίζει, μυρίζει!

Τέλος ως προς τα αγοράς, όπως έλεγον και κατα την δριμεία πτώσιν: θα στρέψει, το πότε αγνοούμε.

Καλό υπόλοιπον και καλό Δεκαπενταυγουστο!

Διαπρύσιος υπέρ υμών ευχέτης,

Θρασύβουλος Καλοχαιρέτας





ΥΓ Αγνοούν πολλοί ότι την αντιστοιχον ημερομηνία της 13 Αυγούστου εωρταζετο εν Αθήναις εορτή μεγάλη της πολιούχου Παρθένου Αθηνάς, κατά δε πολλούς το γενέθλιον αυτής. Εξ ου και οι γνωρίζοντες δεν αγνοούν ότι η έναρξις των παρ' ημίν Ολυμπιακών αγώνων εγένετεο την 13η του αυτού μηνός 2004. Αντε, μάθαμε και σήμερον την ασήμαντον λεπτομέρεια που κάμνει τη διαφορά... :D

Τρίτη 11 Αυγούστου 2009

Ακρα Μαλέας (reprise)

Λοιπόν επ'ολίγον, διερωτώμην μήπως πράγματι κάπου απώλεσα την (χρηματιστηριακήν) μπάλα. Μα είναι δυνατόν να τραβάει μονον επάνω χωρίς να κοιτά οπίσω? Εν τέλει, ίσως και όχι. Το σημείον 1020 του Σταθερού και Πτωχού 500 τελικώς δε διεσπασθη. Επλησίασε αλλά δεν ηγγιξε τουτέστιν, τουλάχιστον προσώρας. Υπενθυμίζω ότι πέριξ του 1020 είναι το αντίστοιχον σημείον της ανωφερείας της Άρκτου της δεκαετίας του 1970. Εάν δηλαδή η αγορά ανέβαινε ακριβώς τό ίδιο ποσοστό εκ των χαμηλών της έως το αντίστοιχον πρώτο υψηλό προ σημαντικής διορθώσεως της δεκαετίας του 1970, θα αναμέναμε να γρα΄ψει το 1020, ολίγο πάνω ολίγο κάτω βεβαίως βεβαίως. Ήτο και εκείνη η Άρκτος πληθωριστική, όπως εικάζωμεν θα είναι και αυτή. Και αλίμονον μας να μην είναι που δουλεύουν τα νομισματοκοπεία νυχθημερόν.

Πλείστοι ωστόσο δείκται μας προειδοποίησαν. Ειδον μέχρι και εκλεκτούς φίλους, μέλη της αδελφότητος των αρκτούρων έως πρότινος να μεταβάλονται εις ταυράκια χορτοφάγα και δη αγορασταί της Παρασκευής. Παρασκευής χαρά Δευτέρας λύπη.

Αλλά και η ημετέρα αγορά έχει ενδιαφέρον. Ο σχηματισμός που λέγαμε εις του Φαύλου τις άλλες, ίσως πράγματι να καταλήξει διπλή κορυφή. Ίσως βεβαίως και όχι, αυτό θα κριθει και πάλι εις τον γνωστόν αριθμο του Κυρίου Έκο, την γνωστή και Άκρα Μαλέας: 2103-2130. Έχει καθως βλέπω και έν χασματάκιον ο ΓεΔείς εκεί, να ειδούμε πότε θα το κλείσει. Συμπτωματικώς, ή ίσως όχι και τόσο, ο σχηματισμός αυτός εφόσον επαληθευθεί - και καλόν είναι να μην προεξοφλούμε δυνάμει σχηματισμούς προ της κρίσεώς των- δεικνυει ακριβώς προς το σημειον που θα εδείκνυε ο σχηματισμός "κεφαλής-μετ'-ώμων" που είχε προκύψει ενωρίτερον το θέρος. Αυτά δια τον ανιψιόν που μου λέγει διάφορα. Η πορεία ποικίλει, η κατάληξις όμως?

Αλλά, είπαμε εν αγοραίς ουδείς προοφήτης, μπορεί αύριο να προκύψει κάτι άλλο και να ανατραπεί η πορεία που λέγαμε. Ασφαλώς πάντως η άνοδος δια μειουμένων όγκων, η έλευσις του δυσχερους μηνός Σεπτεμβρίου (η Παρθένος δεν είναι ο καλύτερος αστερισμος δια τους χρηαμτιστηριακούς ταυρους, εν αντιθέσει προς τους πραγματικούς), αλλά και η Ιστορία της προηγουμένης πληθωριστικής Άρκτου του 1970, δεικνύει ότι κυκλικές μικραί Άρκτοι 20-30% κάτω είναι αναμενόμεναι.

Μένει όλα αυτά να επιβεβαιωθούν ή όχι ασφαλώς.

Πέμπτη 6 Αυγούστου 2009

Καραμανλήδικα και Greeklish

A, τι μοι ενεθύμησε ο αγαπητός μοι nhad δια του σχολίου του περί των ελληνικών βιβλίων γεγραμμένων λατινικοίς γράμμασιν! Έχουν πολύ ενδιαφέρον αυτές οι εναλλαγές γραφών και γλωσσών. Εξαιρετικό υλικό παρέχεται επίσης εκ των "καραμανλήδικων" βιβλίων και σημειώσεων. Οι Καραμανλήδες ήσαν (και είναι δεν έχουν αποθάνει όλοι) ελληνορθόδοξοι της Ανατολίας που έχασαν μεν την λαλιά των Ελλήνων, πλην όμως συνέχισαν να γράφουν ελληνικοίς γράμμασιν.

Επίσης ενδιαφέρον είναι ότι εις τα πρώτα του βήματα το κίνημα του δημοτικισμού υπεστήριζε μετά πάθους την εγκατάλειψιν του μιλησίου αλφαβήτου (που καλούμε πλέον "ελληνικό") και υιοθέτησιν του λατινικού. Πιστοί εις τα κελεύσματα των αφεντικών τους βεβαίως - και το πλέον εντυπωσιακόν είναι ότι η πληθύς αυτών ούτε που το αντιλαμβάνεται. Αργότερον, το αίτημα αυτό (φαινομενικώς) ατόνησε και οι δημοτικισταί "εδέχθησαν" να γράφεται η επίσημος γλώσσα με ελληνικά γράμματα.

Ο εξησκημένος οφθαλμός ωστόσο αντιλαμβάνεται πλέον ότι αυτό δεν ήτο παρά μόνο μια καθυστέρησις εις το Meisterplan, της ολοσδιόλου εγκαταλείψεως των ελληνικών γραμμάτων, που εσχάτως επανήλθε μετά μανίας δια των γρήκλιςς και των λοιπόν αιτημάτων της προοδευτουριάς περί καταργήσεως της γραφής των παλαιών διπλών συμφώνων και φωνηέντων κοκ (ελινικά αντί ελληνικά, εμα αντί αίμα κλπ).

Εξ αυτού του λόγου, η αυτόματος μετατροπή των γρήκλιςς είναι μικρά τις νίκη κατά των οπαδών του Θανάτου της ελληνικής που ως τα λέγω και τα ξαναλέγω, ορθώς είχε προφητευθεί η δράσις των, εις ώτα μη ακουόντων.



Αντε, καλό βράδυ παίδες, υπάγω σιγά σιγά να ειδώ την πανσέληνο εν τω μέσω αρχαίων μνημείων.

Τρίτη 4 Αυγούστου 2009

Μύσταξ Δούγλας

Κάτι έγραφον την πρωίαν σήμερον εναντίον των γνωστών ιεροκηρύκων της κρατικοδιαίτου σπατάλης και ενεθυμήθην τον ηρωικόν Καπετανάκην. Ήτο διευθυντής φυλακών των παρά τωι Μοναστηρακίω των Αθηνών σου λέει ο Καπετανάκης. Και είχε τον μύστακα Δούγλας, ώς δηλαδή τον είχε ο γόης της τότε εποχής Douglas Fairbanks (όρα φωτό εξ ευωνύμων).Είναι γνωστός βεβαίως και ως μύσταξ δ'Αρτανιάν (όρα γραβυρα κάτω), εκ του γνωστού 4ου των Τριών Σωματοφυλάκων. Εξ ου και η γνωστή παραφθορά "δουγλα στο μουστάκι", αντί του ορθοτέρου, κατά μία εκδοχή, "Δουγλας το μουστάκι".

Τώρα βεβαίως ο Καλοχαιρέτας έχει μυστακα τε και πώγωνα, αλλά μύστακα κανονικό, βούρτσα. Και πάλι καλώς δι΄ότι τέτοιου είδους μύσταξ επαναφέρει εις τον νούν κάτι περιέργους τύπους εν γνωστήι βουζουκερί-ποικιλοκαπνοποτείον της πρωτευούσης της Αλβιόνος. Α, ήσαν ωραίες εκείνες οι εποχές εις τον "Άγγελον" εις το Bayswater παρά τω πάρκωι Hyde Park. Πάει έκλεισε και αυτός, εχάθη και ο γνωστός προμηθευτής με το Δουγλας μύστακα, γνωστός και με το όνομα "ο μυρωδάτος" εκ της ερωτήσεως που απήυθυνε εις τους θαμώνας: "Μυρωδάτο Κύριος? Μυρωδάτο παιδιά?". Δεν εκάπνισα ποτέ βεβαίως, αλλά κάτι τα δουμάνια, κάτι το βουζουκάκι μια χαρά επερνούσαμε.

Εν αντιθέσει βεβάιως με τους διαπρυσίους κύρηκας της αμεταννοήτου και κρατικοδιαίτου προοδευτουριάς που, καθώς ούτε με τόση σπατάλη δεν περνούν καλά και προσπαθούν να μας πείσουν ότι η λύσις του δημοσιονομικού προβλήματος προϋποθέτει ακόμη περισσοτέρας δαπάνας δια τους κρατικοδιαίτους. Δε βαριέσαι. Έχουμε ακούσει και χειρότερα.

Αλλά έχουμε ακούσει και καλλίτερα. Τις άλλες ευρέθην εν Κωνσταντινουπόλει, όπου, όλως τυχαίως, εις τον έσχατον όροφον μιας παλαιάς οθωμανικής πολυκατοικίας του Πέραν, ήκουσα το λατρευτόν μου άσμα του Καπετανάκη, υπό ζωντανής ορχήστρας νεαρών Τούρκων.

Και το εχόρευσα ασφαλώς, με θέα τα φώτα της βασιλίδος πόλεως.


Παρασκευή 24 Ιουλίου 2009

Τα χειρότερα και τα οξύτερα

Αναγιγνώσκω συνεχώς το γνωστό τροπάριο: τα χειρότερα είναι οπίσω μας, τα χειρότερα είναι οπίσω μας. Τώρα βεβαίως θα μου πείς καλώς πάμε οπότε διατί όχι?

Δεν ξεύρω, απλώς νομίζω ότι ασφαλεστέρα θα ήτο η έκφρασις: " τα οξύτερα είναι οπίσω μας". Αυτό μάλιστα το δέχομαι ασκαρδαμυκτί. Ως προς το άλλο παραμένω ευχόμενος, αλλά σκεπτικός.

Ας μην παραλείψω να παραπέμψω εις το εκλεκτόν ιστολόγιον του ελληνοφιλεστάτου Ζαρα (ουχί του ρουχαλά). Είναι αριστερός κατά πώς φαίνεται, αλλά αφ'ενός ουδείς τέλειος και αφ'ετέρου είναι εξ εκείνων των αξιολόγων αριστερών που ευρίσκει κανείς που και που, καθώς νομίζω δηλαδή. Δεν είναι ο γνωστός τύπος του ξερόλα στόκου που μεταμφιέζεται εις αυθεντία καθ΄ότι παπαγαλίζει τα θέσφατα του κατεστημένου - εν Ελλάδι κατεστημένο είναι η αριστερά βεβαίως, βεβαίως.


Και μια που ομιλώ περί αριστεράς και προοδευτουριάς, ας κάμω αφιέρωσιν εις την γλυκιάν Μαράτσαν. Είναι και το θέμα του άσματος τα παιγνιδια εις την ακρογιαλιά, ταιριάζει. Ελπίζω μονον να μη μου βγεί μουστακαλής αξουριστος... ;-)

Κυριακή 19 Ιουλίου 2009

Αρνητική εντροπία

Ενα ακόμη ΣΚ άνευ εμβαπτίσεως ες οίνωπα πόντον. Πίκρα ολίγον, αλλά τι να κάμεις? Ούτω πώς η ζωή. Και λέγων τούτο ενεθυμήθην το γνωστό άσμα του Φραγκίσκου τους στίχους του οποίου ανήρτησε ο λίαν καλός negentropist.

Ενδιαφέρον ζήτημα η αρνητική εντροπία, τουτέστιν η τάξις ενός κάποιου είδους. Η γαρ ζωή πηγή και κατεύθυνσις αρνητικής εντροπίας ή θετικής οργανώσεως. Αλλά, απομεσήμερον Κυριακής, ο υδράργυρος περί τους 40 βαθμούς Κελσίου, δε χρειάζεται να ειπώ και περισσότερα.

Το άσμα παρακάτω ο δε negentropist εν τω neoforum.gr






Καλή εβδομάδα τοις πασιν.

Παρασκευή 10 Ιουλίου 2009

Να και το Σαββατοκύριακο!

Τιποτε, τίποτε. Παρασκευή εσπέρας επιτέλους, αι αγοραί τα ιδικά τους, ημείς έξοδο.

Κουβέντα να μη μου λές
όταν αγριεύω (beautiful)...




Αιντε και καλό Σαββατοκύριακο παίδες!

Τετάρτη 8 Ιουλίου 2009

Άκρα Μαλέας

Πω, πω, με παρέσυρον οι έρωτες και πάλιν, πάλιν, πάλιν ελησμόνησα να γράψω προς το αγαπητόν μου ιστολόγιον. Δε βαριέσαι, δέν έχει αλλάξει και τι, άλλως τε τα έγραψα και εις τον μίτον των Άρκτων που τον έχω ως σηματωρό. Αναμένωμεν ινα ειδώμεν εάν η αγορά μας θα κάμψει το γνωστόν σημείον Εκο 2103. Πώς το έλεγε ο κοντοχωριανός Καλοχαιρέτου ο Στράβων?

Μαλέαν κάμψας, επιλάθου των οίκαδε.

Με συγκινεί αυτό, πάντοτε δεν ξεύρω δια τί. Ίσως η κατα φαντασίαν ναυτοσύνη, ίσως ο συγγραφεύς του, ίσως το επιλάθου. Προς Μαλέαν δεν επήγα εφέτος, από νήσου εις νήσον την εβγαζω. Αλλά εν αντιθέσει με τους ετέρους αρκτώδεις, εγώ αναμένω το νοτιόστροφον αυτό σκέλος ίνα τοποθετηθώ πλησίστιος. Δεν το βλέπω ωστόσο και δια το άμεσον μέλλον, έχω και άλλας προτεραιότητας.

Ας όψεται το αμαρτωλό το κορμάκι της - την καρδίαν μου κάμνει ζητιανάκι της!

Διαπρύσιος υπέρ υμών ευχέτης,

Θρασύβουλος Καλοχαιρέτας











ΥΓ. Μα διατί ενθυμούμαι το εκ πρώτης όψεως εσφαλμένο Μαλέας εις την ονομαστική (Μαλέας κάμψας) εις το πρωτότυπο? Να θυμηθώ να κοιτάξω το Loeb.

Σάββατο 20 Ιουνίου 2009

Εγκαίνια

Επιτέλους, επιτέλους το Νέον Μουσείον της Ακροπόλεως ανοίγει. Τώρα βεβαίως εγώ δια να είμαι ειλικρινής δεν είμαι μεγάλος φαν της ιδέας να ξηλωθεί ο Παρθενών, κάθε άλλο. Νομίζω ότι είναι ένα ακόμη σφάλμα της προοδευτουριάδικης ιδεολογίας που μας θέλει ανδρείκελα των δυτικών.

Είναι πάντως ενδιαφέρον ότι τα μισά γλυπτά θα ευρίσκονται εντός ενός κτηρίου νεοκλασικού και τα άλλα μισά εντος ενός τσιμεντένιου κυτίου κουκακιώτικου στυλ.Αλλά δε θα μουρμουρήσω άλλο. Θα βάλω τα Κυριακάτικά μου και θα παραστώ εις τα εγκαίνια, ορω΄ν τη θετική πλευρά του πράγματος. Εάν μάλιστα προλάβω, καθ'ότι μετ' ου πολύ επιβιβάζομαι εις αεροπλάνο προς το εξωτερικόν, θα σας διηγηθώ και το πώς ήτο η εμπειρία.

Αντε καλορίζικο και φροντισατε να το επισκεφθείτε και να επωφεληθείτε. Εκόστισε εις κάθε φορολογούμενο (βάσει εκκαθαριστικών) περί τα 100 Ευ (σύνολο περί τα 150.000.000). Περίπου το 1/7 της εξαγοράς Γερμανός εκόστισε και θα μας μείνει κιόλας. Τώρα καλό είναι αυτό, κακό, οψόμεθα.

Υγιειαίνετε!

Τρίτη 16 Ιουνίου 2009

Aὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε

Χαίρετε. Κατά τα τέλη της παρελθούσης εβδομάδος, ήτο ήδη ευρέως συζητούμενο, τουλάχιστον μεταξύ των φίλων που τα λέμε, ότι η αγορά δεν πάει άλλο, όσο και εάν προσπαθούν να την κρατήσουν. Άλλο όμως το τι βλέπεις και άλλο το τι τολμάς να ειπείς. Όπως καλώς έμαθα, εν Ελλάδι πρέπει κανείς να μιλάει δια μονον μια κατεύθυνσιν δια να είναι δημοφιλής και προοδευτικός: πανω, πάνω και πιο πάνω και πολύ πιο παραπάνω. Ούσης οψίας ωστόσο εχθές μοι ήτο λίαν σαφές ότι η αγαπημένη μου γηραιά Κυρία του ΧΑΑ, ην ως γνωστόν θεωρώ περίπου συνωμυμό του, εφαίνετο να διπλοκορυφίζει και να δεικνυει νοτιοστρόφως προς τα 1700 λεπτά ενδεχομένως και παρακάτω. Το έγραψα αυτό εις τρία τέσσαρα σημεια, έφαγα και μονάστερο (μεγάλη πλάκα αυτό, ενεθυμήθην τα παλαιά). Σήμερον λοιπόν έσκασε το νέο ότι η ΕΤΕ θα κάμει αύξησιν κεφαλαίου και δη εις τα 1130. Όπερ και η διπλή κορυφή πέριξ των 2100 δε φαίνεται πλέον όσο απίθανο ενδεχόμενο εφάνη εις τον φίλο που μοι επάτησε το μονόν άστρον. 

Εγώ αυτό το νέο το θεωρώ καλό δια τους υποψηφίους μετόχους, αν και ουχί απαραιτήτως δια τους νυν μετόχους. Αναποφεύκτως θα παιχθεί παίγνιον με την τιμήν της και θα δώσει δυνατάς συγκινήσεις. Βλέπω την ιδέα ότι η αγορά θα ανέλθει εξ αυτού του λόγου να συγκεντρώνει ολίγας πιθανότητας (δεν είμαι και προφήτης ασφαλώς) καθ'ότι, εάν η ΕΤΕ τραβήξει τόσο μετρητό, που θα βρεθεί το βικικινιον ινα ανορθώσει τους άλλους τίτλους? Άλλως τε οι νυν μέτοχοι, στγνοί ως κοντρα-πλακέ που θα ευρούν μετρητό εάν οχι δια της μερικής ρευστοποιήσεως? Αφήνω που η ΕΤΕ κατα πάσα πιθανότητα ειναι μονον η αρχή των ΑΜΚ. Αι εταιρείαι χρειάζονται ρευστό.

Μεσομακροπροθέσμως ωστόσο, κάθε ενδυνάμωσις της ατμομηχανής και ναυαρχίδος, της πραγματικής σταρ της αγοράς δεν μπορεί παρά να είναι καλό νέο. Εξ ου και θα συμμετάσχω το κατά δύναμιν, αν και θα αναμείνω κατάλληλα σημεία εισόδου πλεόν. Η Άρκτος δε νομίζω ότι ετελείωσε, αλλά μετ'ου πολύ θα μας δείξει και ηρεμοτερα ύδατα άνευ των τεραστίων κινδύνων που εζήσαμε προ μηνών. Αλλά κι αυτό εικασία είναι και εάν δεν ειδώ ου μην πιστεύσω.

Τέλος εις τους εκλεκτούς πράγματι φίλους που μοι αναπέμπουν τα συχαρίκια, απαντώ δια θερμών μεν ευχαριστιών, υπενθυμίζω ωστόσο ότι αυτά δεν κρατούν και πολύ. Ο κουρσάρος είναι τοσούτον καλός όσο το επόμενο του κούρσο.


Δευτέρα 1 Ιουνίου 2009

Ως ξένος εις την Πόλιν του πάππου μου

Ότε πρόκειται περί μεταναστεύσεως, τα πνεύματα συχνάκις οξύνονται. Προσωπικώς, έχων χρηματίσει μετανάστης και ξένος ο ίδιος, αποφεύγω την εξαγωγήν κοινοτύπων συμπερασμάτων. Πολλώ δε μάλλον που δεν είμαι άνθρωπος του καναπέ, έχω ζήσει εις ουκ ολίγας χώρας και κουλτούρας. τον ρατσιμό τον έχω απορρίψει εν τηι πράξει, αλλά δεν έγινα και χάπατο της προοδευτουριάς. Κάθε άλλο, ως μετανάστης μακράν της εγχωρίου πλύσεως εγκεφάλων αντελήφθην την καταστρεπτικότητα της.

Αλλά ακριβώς εξ αυτού, απορώ και εξίσταμαι με τους γνωστούς τύπους που κατακεραυνώνουν κάθε προσπάθεια συζητήσεως με προοδευτουριάδικες κορώνες. Αν και δεν πρέπει να μας παραξενεύει, οι τύποι αυτοί, ειλικρινώς φαίνεται ότι τα ξεύρουν όλα. Όπερ: δεν ξεύρουν τίποτε. Θεωρητικολογούν, απορροφημένοι από τον ήχον των αναμασημάτων της πλύσεως εγκεφάλου που έχουν υποστή και υποβάλουν και τους άλλους εις παρομοίαν πλυσιν. Αλλά διατί να αισθανόμεθα ότι δεν πρέπει να ομιλούμε δια την πατρίδα μας και τα δικαιώματά μας ως πολίται? Διατί τα εμφανίζουν όλα ως τετελεσμένα μιας ήδη αλωθείσης χώρας?

Είπον αλωθείσης και ενεθυμήθην ότι κατά σύμπτωσιν, μόλις επέστρεψα εκ της Κωνσταντινουπόλεως. Θα τα ειπώ μιαν ετέραν φοράν, αλλά εάν τύχει και ευρεθή εις τον δρόμον σας κανείς από τους ξερόλας της προοδευτουριάς, αυτή είναι η λέξις-κλείς, το φυλακτό που διώχνει μακριά τους κεκαυμένους εγκεφάλους του προοδευτουριάδικου παπαγαλισμού: Κωνσταντινούπολις.

Δοκιμάσατέ την. Ως ξένος εις την Πόλιν του πάππου μου, διερωτώμαι διατί θέλουν να κάμουν το αυτό εις τας Αθήνας των μικρανιψιών μου?

Κυριακή 24 Μαΐου 2009

Ο μέγιστος των Ποντίων Ι, οι τουρκικης καταγωγής

Έχω ενα ταξειδάκι έμπροσθεν, οπότε δεν εβγήκα. Αναπολούσα λοιπόν την εκπομπή "Ο μεγαλύτερος Έλλην" που κατέληξε ως γνωστόν με την εκλογή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τον οποίο άλλως τε και εγώ εψήφισα εις το τέλος. Ουκ ολίγα τα παραστράγγαλα αυτής της εκπομπής. Αλλά θέλω εδώ και καιρό να γράψω περί του μεγαλυτέρου των Ποντίων. Αφορμή εστάθη η ιστορία της εικόνος της Παναγίας Σου Μελά, ήτις θρυλειται είναι η εικών της βρεφοκρατούσης Παρθένου των Αθηνών, φυγαδευθείσα μετά επιδρομήν ή υπό θείας οδηγίας τον τεταρτον αιώνα.

Αυτό έχει βεβαίως τα προβλήματά του. Και τούτο δι'ότι ο όρος "πόντιος", όπως και ο όρος λχ "ευρωπαίος" δεν περιλαμβάνει μονον Έλληνας. Ως προς τους Έλληνας θα επανέλθω διότι υπάρχουν πλείονες υποψήφιοι, Ως προς τους Τούρκους όμως, ο μέγιστος των ποντιακής καταγωγής είναι ίσως προφανής. Έχω ήδη σχηματίσει άποψιν περί του ανδρός, ζεί άλλως τε. Έκαμε ήδη την χώραν του αν όχι περίπου αυτοκρατορία, μεγάλη περιφερειακήν δύναμιν. Κατά την περίοδον μάλιστα που η Ελλάς μετατρέπεται τάχει εις επαρχίαν της Ενώσεως. Να φανταστεί κανείς ότι προ ολίγων μόλις δεκαετιών είμεθα αντίπαλα δέη.

Καίτοι, δια την ειρωνείαν της Ιστορίας, το μεγεθος του δεν είναι υπέρ ημών, ένα πράγμα μοι προεξένησε ζωηράν εντύπωσιν: ο τόπος καταγωγής του. Η Ριζούς, έσχατον ελεύθερον έδαφος των Ρωμηών - η άλωσις του οχυρού της τοποθετείται εις τα 1470, εννέα έτη μετά την άλωσιν Τραπεζούντος- έδωσε ουχί μόνον το Ρεςεπ Ταυιπ Ερδογάν, αλλά και τον γνωστόν παλαιότερον Μεσούτ Υιλμάζ. Ο τελευταίος μάλιστα, συμφώνως πληροφορία, ανετραφη υπό Ρωμηάς παραμάνας, μετά τον θάνατο των γονέων του. Μικρά πόλις, μεγάλη ιστορία, τρανταχτά ονόματα.

Πολλά χωρίζουν τους Έλληνας εκ των Τούρκων, ιδία ημέρας του Μαϊου. Αλλά, και πολλά, καθώς μπλέκονται τα νήματα της Ιστορίας τους φέρουν πλειστάκις εγγύς. Καθώς έβλεπα το βιδεάκιον αυτό του χορεύοντος πρωθυπουργού της γείτονος, δεν ημπόρεσα παρά να διαπιστώσω ότι και αρκετά μας ενώνουν εισέτι. Κατάλοιπα παλαιων συνηθειών και παραδόσεων που επέζησαν παρά τας προσπαθείας εκμοδερνισμού. Εκ κοινών πηγών βυζαντινών πληθυσμών κατάγεται η πλειοψηφία των κατοίκων αμφοτέρων των χωρών. Αργότερα η Ιστορία έκαμε τα παίγνιά της και αλλού ευρισκόμεθα ημείς αλλού αυτοί. Πολεμούν κι εκεί βεβαιως να εξαφανίσουν τα ελληνικά, όπως κι εδώ. Εκεί ασφαλώς αποτελεσματικότερα, αλλογενής γαρ η εθνική ιδεολογία τους. Πάντως ο χορός, horon εισέτι καλείται, ως άλλως τε και υπό των εν Ελλάδι Ποντίων.




Είπαμε, πολλά χωρίζουν τους Ελληνας εκ των Τουρκων. Οι Τούρκοι σου λέει υιοθέτησαν άλλην θρησκείαν-τουτέστιν ανευ αμφισβητήσεως ιδεολογίαν ήτις θεωρείται μόνη αλάνθαστος- και άλλην γλώσσαν.

Ενώ οι Έλληνες...

Παρασκευή 15 Μαΐου 2009

Αι στροφαί

Παρασκευή οψία, λέω να υπάγω κατά Βουρνάζι μεριά, πέραν του καλλιρύτου κάποτε, μπαζωθέντος το νύν Κηφισού. Βασίλειος τε και Λαίδη Α. Mais, oui, την είδον απόψε λαϊκά.








Πώς? Όχι autoplay δε βάζω, δι' ότι δε θέλω να προγκήξω τους μη μυηθέντας εις τα μυστήρια της Δυτικής Όχθης και συκγκεκριμένως του Μεγάλου Μύστου Τερλεγκα...

Καλό Σαββατοκύριακο!

Κυριακή 10 Μαΐου 2009

Χρυσοτόκος όρνις

Μια που η ημέρα που μόλις τελειώνει σηματoδότησε, πλήν της εορτής της Μητρός (να ζήσετε αι μανούλαι τε και τα μανούλια), και το γενέθλιον Καλοχαιρέτου (ευχαριστώ, ευχαριστώ), είπον να εξέλθω της σιωπής μου περί τα χρηματιστηριακά, αναρτών ένα διαγραμματάκι περί της σχέσεως των αγορών μετά του μόνου ετέρου παγκοσμίου νομίσματος: του χρυσού.

Όπως πολλοί των φίλων ενδεχομένως ενθυμούνται, το ζήτημα μας έχει πλειστάκις απασχολησει, από τον ωραίο εκείνο Σεπτέμβριο του 2007 και τον μίτο του Αγίου Γεωργίου, αλλά και κατόπιν, ως προς τον χρυσόν και έτερα εμπορεύματα.

Δεν είναι που λόγω επαγγέλματος παρακολουθώμεν προσεκτικώς τον χρυσόν και τας διακυμάνσεις του, είναι και που εδώ κρύπτεται μια ενδεχομένη απάντησις εις το πού ίσως υπάγουν αι χρηματιστηριακαί αγοραί, εν πραγματικοίς όροις (και ουχί τυπωθέν χαρτονόμισμα).









Τα τεχνικά του ως άνω διαγράμματος είναι λίαν σαφή. Ασφαλώς και είναι μεν δυνατόν να συνεχισθεί αυτό το φαινόμενο που ζώμεν, ανέτως ώς της διακεκομένης ερυθράς γραμμής (τας θέσεις μου επί του S&P500, τας διατηρώ προσώρας) όπου και αναμένεται αντίστασις. Τουτέστιν η αρκτώδης ανωφέρεια (bear market rally), διότι έως της επιβεβαιώσεως, ότε αυτή προκύψει (και κάποτε ασφαλώς θα προκύψει), περί αυτού πρόκειται. Αλλά, όπως και την δεκαετία του 1970, τούτο δυνατόν να γίνει δια του πληθωρισμού του νομίσματος (τουτέστιν ανηλεούς τυπώματος) εις το οποίο μετράται ο Δοω. Πληθωρισμός γαρ σημαίνει φούσκωμα. Αυτό δε σημαίνει απαραιτήτως ότι δεν έχουμε δει τα (ονομαστικά) χαμηλά. Αλλά θέτει το ζήτημα εάν αυτά είναι πραγματικά ή αποτέλεσμα τυπώματος χρήματος. Τώρα βεβάιως, έχει κανείς αντιληφθεί τύπωμα ή όχι? Παίζεται μεταξύ άλλων το εάν μελλοντικώς το δολλάριο θα είναι κοινό νόμισμα, εάν δηλαδή θα νομίζει όλος ο κόσμος, όπως σήμερα ότι κάτι αξίζει και τί.

Δια την ακρίβεια, αυτό έχωμεν πλειστακις εικάσει ότι αργά ή γρήγορα θα προκύψει ως ζητούμενο. Αλλά προς το παρόν, το ζήτημα είναι να καταφέρουν να πληθωρίσουν εις πρώτην φάσιν ώστε να αποφύγουν τον καταστροφικον αποπληθωρισμό, και κατόπιν να μαζέψουν τον πληθωρισμό που θα προκύψει. Αλλά αυτά είναι και ολίγον υψηλά νοήματα. Να ειδούμε πρώτα πώς και πού θα καταλήξει αυτό η αρκτώδης ανωφέρεια του Δοω εις όρους χρυσού. Εάν μας πείσει (και ότε) ασφαλώς θα είναι δείγμα νέου και υγιειούς Ταύρου.


Εις πολλά έτη και πάλι εις τις μανουλες και τα μανούλια και η αφιέρωσις των ρόδων εκεί!



Παρασκευή 8 Μαΐου 2009

Παρά θίν'αλός

τοτὲ δ' ὀρθὸς ἀναστὰς δινεύεσκ' ἀλύων παρὰ θῖν' ἁλός·
οὐδέ μιν ἠὼς φαινομένη λήθεσκεν ὑπεὶρ ἅλα τ' ἠϊόνας τε."

Ἰλιάς Ῥαψωδία Ω



Χαίρε Ομηρε και δε σε λησμονούμε οι Έλληνες!


Λοιπόν αυτό ήτο, θα αλλάξω, θα παρφουμαρισθώ και δια της τραμπαρίφα τινός μισθώσεως θα τραβήξω ολοταχώς και δουγρού την λεωφόρο του Συγγρού. Παρά θίν' αλός φυσικά αλλ' ουχί ασκόπως. Έως ηούς φαινομένης, ελπίζω!



Καλό Σαββατοκύριακο!



Τετάρτη 6 Μαΐου 2009

Του Μέγα Αλεξάνδρου

Α, ναι, o μέγας, του μέγα, τον μέγα. Κλίνεται όπως το mega. άλλοι καιροί άλλα ήθη.

Μαθαίνουμε λοιπόν ότι οι Σκοπιανοί ετοιμάζουν γιγαντιαίων διαστάσεων άγαλμα του Μακεδόνος. Και ημείς πολύ στενοχωρούμεθα. Μα φυσικά, είμεθα λαός οπαδών και το ζήτημα είναι ποδοσφαιρικόν. Το ζήτημα βεβάιως δεν είναι η παράταξις, το ζήτημα είναι ο οπαδισμός.

Αλλά ο ζωμός είναι αλλού: διατί δεν του κάναμε ημείς πρώτοι άγαλμα? Πώς? Μα βεβαίως, εις τον φονέα των λαών, τον δυνάστην και τον, κατά το κατεστημένο της προοδευτουριάς, αιμοσταγή σφαγέα?

Ας του κάμουν άγαλμα εκείνοι λοιπόν, οι βάρβαροι, εμείς ξεύρουμε τα γράμματα της Εσπερίας.Το έχουμε μάθει το μαθημά μας. Του "χασάπη των λαών". Ας του κάμουν να δείξουν ποίοι είναι. Τα καρακιτσαριά. Μπας και -εξ αντανακλάσεως- εξυπνήσουμε κι εδώ και ειδούμε υπό ποίου είδους ιδεολογική κατοχή ευρισκόμεθα.

Και μην ακούσω το γελοίον επιχείρημα ότι ο Αλέξανδρος ωμίλει ελληνικά κι οι σκοπιανοί σκοπιανά. Ο Αλέξανδρος ελληνικά ωμίλει και ο διδάσκαλός του Αριστοτέλης ελληνιστί τον εδίδαξε. Ήξευρε απ'εξω τον Όμηρον σου λέει ο Αλέξανδρος. Τον Όμηρο που έχει γίνει πλέον επαχθές ανάγνωσμα ασχέτων ιστοριών δια αλλογλώσσους μαθητάς. Μα το νόημα του Ομήρου ΔΕΝ ήσαν αι ιστορίαι, τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ήσαν.

Και οι Σκοπιανοί και οι "νεοελινες" ομιλούν γλώσσα εξ αυτών καταγομένη. Η διαφορά είναι ότι οι μέν την σέβονται και γουστάρουν να κληρονομήσουν τον μύθον της, οι δε την κυνηγούν ανηλεώς. Όσο μπορούν δηλαδή.

Το ποίος είναι ποίος εις την προ-προηγουμένη φράσιν το αφήνω εις την επιλογήν του φιλοθεάμονος κοινού.

Δευτέρα 4 Μαΐου 2009

Λυκειακά

Μετ' ιδιαιτέρας συγκινήσεως έμαθα ότι επιτέλους θα στεγασθούν τα ερείπια του Λυκείου του Αριστοτέλους. Η συγκίνησις μου είναι μάλιστα βαθυτέρα και ειλικρινεστέρα, δια τον τίτλον του άρθρου ως αυτό εδημοσιεύθηκε: "Το Λύκειον του Αριστοτέλους βρίσκει "στέγαστρο"". Κάτι είναι και αυτό, δεν είναι εύκολο εν Ελλάδι να γράφεις έστω και δυο λέξεις τέτοιες και εύγε εις τον/τους συντάκτας.


Αμποτε να μην επιτύχουν οι οπαδοί του θανάτου την πλήρην λήθη της ελληνικής. Υπέρ γαρ της αληθείας μαχόμεθα. Αμποτε - η λέξις δε γνωρίζω εάν υπάρχει, αλλά δε με απασχολεί κιόλας, τη δημιουργώ αμα λάχει. Και εάν θιγεί ορθολάγνος τις, έτι καλλίτερον...

Σάββατο 2 Μαΐου 2009

Προ της λήθης

Αφ' ης στιγμής αντελήφθην το τι πράγματι γίνεται εις τον κόσμον ετούτο, εκ της στιγμής και μετά δηλαδή που συνειδητωποίησα το πώς αι δυνάμεις της λήθης μάχονται μετά πάθους και τι, ερευνώ κι εγώ με τας δυνάμεις που μου αναλογούν το τι έχει εκφύγει της θανατηφόρου δράσεώς των.  Εν Ελλάδι είναι σήμερον σπάνιον να ευρεί κανείς δείγματα του παρελθόντος. Εκτός ελέγχου, εννοώ βεβαίως. Αλλά, έν σημείον, μια πτυχή ανέγγικτος υπό του χρόνου, μια time warp, καθώς θα έλεγον οι Εγγλέζοι,  ήσαν έως τούδε οι ανελκυστήρες εντός των παλαιών, αρχοντικών πολυκατοικιών.

Εκεί λοιπόν, μακράν των οφθαλμών των πολλών, δυνατόν να ειδεί κανείς ακόμη την ελληνικην, ως λειτουργική και  ζώσα γλώσσα. Επεσκέφθην τις άλλες έναν φίλον,  το διαμέρισμα του οποίου εξυπηρετεί εξαιρετικής αισθητικής παλαιός ανελκυστήρ και δεν ανθέστην εις τον πειρασμόν να πάρω μια φωτογραφία. Αμφιβόλου ποιότητος, το παραδέχομαι, αλλά αυτό ημπόρεσα, αυτό έκαμα.





Ανεπαισθήτως, κατεδαφίζεται, αποξηλούται, θάπτεται, εξαφανίζεται ή καταργείται κάθε σημείον που δυνατόν να ενθυμίζει ότι η Ελλάς ήτο κάτι άλλο προ του να γίνει αυτό που είναι σήμερον και εκείνου που θα είναι την επαύριον. Μετ' ου πολύ οι ανελκυστήρες αυτοί θα καταστραφούν, υπό τας οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Και ούτω πώς τα τελευταία αυτά σημεία που αι δυνάμεις του θανάτου και της λήθης είχον έως τούδε αφήσει, θα κενωθούν. Ινα πληρωθούν με τα επιβληθέντα μοδερνιστικά στοιχεία βεβαίως. Όπως εγένετο και με τόσα και τόσα άλλα. 

Πρόοδος, πέραν πάσης αμφιβολίας.

Τρίτη 28 Απριλίου 2009

Θεολογικά, τρόπον τινά.

καὶ ἀνεστέναξε Σωσάννα καὶ εἶπε· στενά μοι πάντοθεν· ἐάν τε γὰρ τοῦτο πράξω, θάνατός μοί ἐστιν, ἐάν τε μὴ πράξω, οὐκ ἐκφεύξομαι τὰς χεῖρας ὑμῶν. αἱρετώτερόν μοί ἐστι μὴ πράξασαν ἐμπεσεῖν εἰς χεῖρας ὑμῶν ἢ ἁμαρτεῖν ἐνώπιον Κυρίου.


Τώρα βεβαίως φαντάζομαι ότι όλοι το έχετε ειδεί, αλλά έχων παρακολουθήσει την Κυρία Σωσάννα Βόϋλ (Suzan Boyle), ετερον τι ουκ ημπορεσα ποιείν ή απορείν. Το Σύμπαν ή ο Θεός ή τέλος πάντων όστις κάμει τα αδύνατα δυνατά έχει ενίοτε περίεργον αίσθησιν του χιούμορ. Αλλά ήτο ωραία η εικών και η αριστοτελική "περιπέτεια", η ανατροπή καθώς θα λέγαμε σήμερον.







Α, ναι, εκάστην φοράν που βλέπω το αρχικό βίδεο συγκινούμαι. Η ώριμος πλην αφίλητος άνεργος παρθένος με την αγγελική φωνή, το πρώτον λοιδωρείται υπό των κυνικών και κατόπιν δοξάζεται. Κρίμα που δεν την είχαμε ανακαλύψει ότε η φωνή της ήτο νεαροτέρα (αλλά την ανεκάλυψε ο άλβατρος). Ποτέ δεν είναι αργά ωστόσο. 

Ναι, ναι, παρηγορία εις τον άρρωστο, ως που να εβγεί η ψυχή του ηκούσθη αυτό.


Πέμπτη 9 Απριλίου 2009

Πασχα της Δυσεως

Αυτά παθαίνεις αμα δεν έχεις εμπιστοσύνη εις τον τόπον σου. Η λατρεμένη μου ΕΤΕ, το ελληνικόν χρηματιστηριον δηλαδή, κατά το μάλλον ή το ήττον, καλπάζει διψήφια ποσοστά από εκεί που την άφησα. Και ιδού, μόλις σήμερον, μπορώ να ειπώ ότι ακολουθεί ο Αμερικάνος, επί του οποίου ήνοιξα μακράν θέσιν περί τα 800, ικανοποιητικώς. Αντε ωρέ παίδες να ειδούμε και καμμία ευμορφία. Αντε να ειδούμε το Πάσχα της Δύσεως και εις την τσέπην μας.

Ναι, ναι, αντιστάσεις στηρίξεις, η επιστροφή της μαμάς -Αρκτου κοκ, αλλά να ειδούμε και ολίγον διάφορον εις το πανταλόνι. Ευελπιστούμε ως εκ τουτου ότι το Πάσχα της Δύσεως δε θα σημάνει δύσιν του Πάσχα δια την ωραιοτάτη αύτη ανωφέρεια - την και "ανωφέρεια Στούπα" καλουμένη.

Αντε να ειδούμε λοιπόν δι'ότι αι Άρκτοι ανασυντάσσονται δια τα μετά το Πάσχα και έως τας αρχάς Μαϊου, οπότε το παντελονιάζειν φυγείν αδύνατον. Λαμπράς πασχαλινάς ανωφερείας ωστόσο νομίζω ότι έχωμεν ξαναειδεί επέρυσι (πολύ το μονάστερο, δι'ότι αφού είχα προειπεί δια ανωφέρεια, ομιλούσα περί μελλοντικής πτώσεως και δεν αρέσουν αυτά) και ευελπιστώ ότι δε θα απογοητευθώμεν και εφέτος. Το έχουν συχνάκις αι θρησκευτικαί εορταί και είναι και δίκαιον, να κάμωμεν Πασχα σαν άνθρωποι, ολο νηστεία και νηστεία εβαρέθηκα - Θεε μου σχώρα με. Εχει βεβαίως και τη γλύκα της η άσκησις, αδημονείς δια την Ανάστασιν.

Οψόμεθα και ευελπιστώμεν λοιπόν.

Παρασκευή 3 Απριλίου 2009

Ανησυχώ ολίγον, αλλά δε βαριέσαι!

Κατ'αρχάς ευρίσκομαι εν συγχύσει. Ανοιξα μεν θέσιν μακράν περί τα 800, μέγα σημείον καμπής κατ'εμέ, όπως ενδεχομένως ειδατε και χαίρομαι που ανήλθαμε. Ωστόσο με προβληματίζει ακόμη η αδυναμία διασπάσεως του 839. Εάν δεν ειδώ αυτό δεν είμαι βέβαιος πώς μπορώ να αισθανθώ ασφαλής. Οπότε απλώς θα αρκεσθώ να ανοιγοκλείνω θέσεις περί το 800 (εάν ανεβοκατέβει), και ό,τι ήθελε προκύψει, ή να κάμω περαιτέρω αγοράς μετά πειστικήν διάσπασιν του 839. Τουτέστιν τίτλων εν Ελλάδι, όπου αυτή την φοράν δεν εξετέθην.

Τα ίδια Παντελάκη μου δηλαδή, αλλά ειλικρινώς ακρη δε βγάζω και δια να είμαι ειλικρινής η περίπτωσις επιστροφής της μαμας-Άρκτου παραμένει και ο κίνδυνος ελλοχεύει. Ίσως να έχουμε και κίνησιν εντός εύρους, δεν μοι είναι καθ'ολου σαφές το πράγμα. Βεβαίως ενίοτε η ανησυχία είναι καλό πράγμα, αλλά με αυτά και με αυτά τα θυμοσοφικά, λαβέ το ωόν και δος αυτώ κουράν.

Οπότε αντί να προσπαθήσω να προβλέψω, απλώς παρακολουθώ και ό,τι ήθελε προκύψει.

Τετάρτη 1 Απριλίου 2009

Δια δυνατούς λύτας

Καλά ωρέ παίδες, τι εγένετο σήμερον (Τρίτη)? Τι απώλεσα?

Χμμ, βρε λες να έχωμεν ανωφέρεια αξία παρακολουθήσεως?

Ίσως (που να ξεύρω?), αλλά αυτό θα μοι το ειπεί το πρώτον η διαρρηξις με δυνατούς όγκους του 800 του S&P500 και κατόπιν βεβαιως η διαρρηξις του 840. Επίσης σημα τοποθετήσεων θα έδιδε (κατ'εμέ) η γνωστη ζώνη των αλώσεων. Ό,τι έλθει πρώτον.

Οψόμεθα λοιπον και παρακολουθούμε ινα μη εκτός νυμφώνος βρεθουμε. Α, και μηντο λησμονήσω: τρελλο σουξε οι πενηντάρηδες (των δεικτών και ουχί μόνον), έτσι? Όχι να μην λένε μερικοί μερικοί κυνικοί νέουρες...

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009

Ο μόσχος ο δυναμικός

Κύττα να ειδείς τι ενθυμήθην εντός της νηστείας! Τον μόσχο τον σιτευτό της ευαγγελικής περικοπής. Του Ασώτου ντε! Α-σωτος είναι βεβαίως αυτός που δεν επιδέχεται σωτηρίαν. Και το ενεθυμήθην ένεκα του ότι η ανωφέρεια την οποιαν ζώμεν μόλις μετετράπη εις νεαρόν ταυρίδιον, έχουσα διαπεράσει τάχιστα το όριον του 20% εκ των χαμηλών. 21% σου λέει εντός 13 ημερών. Σημαδιακόν.

Μόσχος δυναμικός λοιπόν. Ίσως ολίγον πολύ δυναμικός δοθέντος του γενικοτερου κλίματος, αλλά ήδη υποταύρος, σαφώς. Όπως όλα τα νεαρά ζώα, ίσως βιάζεται ολίγον, αλλά ήτο και η πίεσις μεγάλη, τι να σου κάμει το ζώον.

Μήπως εβγήκα ενωρίς εις τα 800? Ίσως, αλλά τα διαφυγόντα κέρδη είναι καλλίτερα των πραγματοποιηθεισών ζημιών. Αι αγοραί δεν αποθνήσκουν ποτέ. Έχει και αυτό το ρημάδι το περίπου 840 του S&P500 εμπρός ο ταυρίσκος, να ειδούμε πώς θα πάει εκεί και οψόμεθα.

Εάν δεν το περάσει, ο μόσχος ο δυναμικός που εν τω μεταξύ σιτεύει, κινδυνεύει να σφαγεί αφού γίνει σιτευτός. Αλλά τον παρακολουθούμε κιόλας, μπας και αποκτήσει δύναμιν να περάσει τη μάντρα του 840, οπότε πολλα παίζουν...

Αν και να μην τα ξαναλέγω, νομίζω ότι η ενδεχομένη επαναδοκιμασία των χαμηλών είναι που θα δώσει ευκαιρίας εκ νέου τοποθετήσεων και δη με πλέον μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Ας ειδούμε λοιπόν πώς θα πάει αυτο το ταυράκι, τι θα γίνει με την μαμά-Αρκτο, ήτις καραδοκεί και δε χανόμεθα. Και πάντοτε το ρήμα είναι νομίζω.

Τρίτη 24 Μαρτίου 2009

H σφαγή των σκύμνων της Άρκτου - και η επιστροφή της μητρός

Ωραία. Λαμπρά, ιστορική η άνοδος και διέρρηξε αντιστάσεις και επίπεδα ασκαρδαμυκτί. Έχω βεβαίως πλειστάκις υποστηρίξει ότι αι μαζικαί ανοδικαί κινήσεις είναι ίδιον των αρκτωδών περιόδων και ουχί των Ταύρων. Αλλά το σημερινό είναι ιστορικών διαστάσεων, πώς να το αρνηθείς?

Ο αγαπητός μου Βαρρυ έθεσε εν τωι ιστολογίωι του την ερώτησιν του τί γίνεται ότε ένας μην καταλήγει με άνοδον υπέρ το 5%, προεξοφλώντας ότι ο τρέχων θα κλείσει τουλάχιστον εκεί -κάτι βεβαίως πιθανόν, αλλ' ουχί ακόμη βέβαιον. Την εσχάτην φοράν που συνέβη αυτό ήτο ο Δεκέμβριος του 2003. Εις εκ των αναγνωστών έκαμε την ιστορικήν ανασκόπησιν και ήυρε τέτοια άνοδο εις το 8,25% των περιπτώσεων κατά τα τελευταία περίπου 140 έτη. Μετά από ένα τέτοιο μήνα η αγορά έστρεψε υψηλότερα κατά το 71% των περιπτώσεων μετά από ένα έτος με μέσο κέρδος 21%. Κατά τας υπολοιπους φοράς η μέση απώλεια ήτο 14%.

Ωστόσο δεν ευρίσκω αυτή την εκδοχή πολύ χρήσιμη, δι'ότι είναι ετεροβαρής (μεγαλύτεραι και περισσότεραι κινήσεις εις την αρχική, "ανώριμη" περίοδο των χρηματιστηρίων στρεβλώνουν τα στατιστικά) και δε μας δίδει και πολλά στοιχεία ως προς το δέον γενέσθαι. Πιό ενδιαφέρουσα ευρίσκω την προσεγγισιν του sentiment trader. Υπελόγισε λοιπόν το τι γίνεται ότε έχωμεν τοπικό χαμηλό τουλάχιστον τριετίας και αμέσως μετά μήνα >+5%. Το αποτέλεσμα έχει ως εξής:


Βλέπωμεν λοιπόν ότι σε δύο περιπτώσεις πράγματι εσήμανε στρέψιν και σημαντικά κερδη εντός έτους. Κατά την Μεγάλην Υφεσιν βεβαίως, μετ'ου πολύ το πράγμα έστρεψε και η μαμά-Άρκτος επέστρεψε αγρία, ίνα εκδικηθεί την σφαγήν των σκύμνων.

Αλλά, και το συναρτώ αυτό μετά των κατά καιρούς συζητήσεων μου με τον εκλεκτόν Κον Στούπα, κατά το βάθος του χρόνου, λ.χ. πενταετίας τα πράγματα έδειξαν ότι ότε συμβαίνει κάτι τέτοιο εις την καλλιτέρα των περιπτώσεων, η αγορά έχει ήδη εισέλθει εις διαδικασίαν σχηματισμού πυθμένος (ήτις βεβαιως κάποτε διήρκεσε πολύ):



Εδώ λοιπόν βλέπωμεν επίσης ότι εν πάση περιπτώσει, το σημείον αυτό εσήμανε δυνατότητα εξόδου με κέρδη εντός πενταετίας.

Δεικνύει το σημείον αυτό εξαφάνισιν της μαμάς-Αρκτου? Έως τουδε, επ΄ουδενί, ιστορικώς πάντοτε από το 1928 και εντεύθεν η μήτηρ επέστρεψε ίνα εκδικηθεί την σφαγήν των σκυμναρίων της, κατά το μάλλον ή το ήττον. Αλλά από την άλλην, δεικνύει ότι ευρισκόμεθα ήδη εις περιοχήν ασφαλεστέρων αγορών μετοχών, κι ας μην ευρισκόμεθα ακόμη εις τον απόλυτο πυθμένα (ενδεχομένως, ως νομίζω).

Υπ' αυτό το πρίσμα, εφ'όσον ο Μάρτιος κλείσει >5%+, και η απώλεια πάντων των κερδών από το 1966 έως σήμερον προηγουμένως, θα πρέπει να θεωρηθεί σήμα αντιθετικόν προετοιμασίας τοποθετήσεων. Και εάν η ζώνη των αλώσεων φαίνεται σήμερον μακριά, προσωπικώς νομίζω ότι πλείστα σενάρια αρχίζουν να συγκλίνουν πλέον και ενδεχομένη επαναδοκιμασία χαμηλών θα δώσει ευκαιρίας εκ νέου τοποθετήσεων και δη με πλέον μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Αν και βεβαίως παρελθούσαι αποδόσεις δε διασφαλίζουν μελλοντικάς, αγοραπωλησίας δεν προτείνω ποτέ κοκ.

Σάββατο 21 Μαρτίου 2009

Περί Δυμοκρατίας

Είμαι ικανοποιημένος. Και την κίνησιν φαίνεται ότι επιάσαμε και δεν έχω ειδεί ακόμη επίθεσιν υπό κανενός κεκαυμένου. Συνεζήτουν λοιπόν αυτό που μοι έγραψε ο Γεωκαλπ προχθές, ποίος κατά σειρά τοπικός πυθμήν ήτο αυτός που ενετοπίσαμε μόλις. Και βεβαιως ενεθυμήθην ότι καθ'εκάστην φοράν που πιάνω κίνησιν, ένας ή πλείονες (έχουν και οπαδούς αυτοί, στη μιζέρια αρέσει η παρέα) κεκαυμένοι θεωρούν χρέος τους να κάμουν επίθεσιν. Είτε κατά μέτωπον είτε δια συγκεκαλυμμένων "λογοτεχνικών" αερολογιών απαξιώσεως. Λογικόν βεβαίως, από μίας απόψεως, αλλά χαίρω όλως ιδιαιτέρως διότι ως γνωστόν η πτώσις θα ευρίσκεται κοντά εις το τέλος της ότε και ο έσχατος ξερόλας που αγοράζει εις τας κορυφάς και πωλεί εις τους πυθμένας παραιτηθεί και δε θέλει να αποδείξει ότι όλοι είναι σαν τα μούτρα του. Εξάντλησις των εκ πεποιθήσεως ξερολων λέγεται. Αρα εάν δε μας προκύψει αυτή την φοράν, θα είναι καλόν σημείον.

Αλλά αυτό είναι το παράδοξον της δημοκρατίας, όπως πρώτος το ενετόπισε ο Πρωταγόρας: δια τα κοινά όλοι έχουν γνώμην. Τώρα βεβαιως ο Πρωταγόρας έλεγε ότι δια τα κοινά μονον, δια τα εξειδικευμένα ρωτούμε αυτούς που έχουν αποδείξει την αξίαν τους, αλλά η δημοκρατία τα έχει αυτά τα προβλήματα, να θεωρούν δηλαδή όλοι ότι τα ξεύρουν όλα. Και ακόμη και ότε δεν δύνανται να κερδίσουν να προσπαθούν να μειώσουν το κέρδος του άλλου. Είναι δύσκολη η δημοκρατία, δεν είναι εύκολο να το αποδεχθείς ότι το κέρδος θα αντισταθμισθεί δια φθόνου. αλλά, ακόμη και ο Θεός αντισταθμίζει και δέν έχω παράπονο. Εκάστην φοράν που χάνεται  κάποιος δια τον φθόνον, κερδίζεται ένας φίλος με βάθος.

Επιστρέφω  εις τον αγαπητόν Γεωκαλπ, κέρδος προηγουμένου κύκλου, το έργον του οποίου δεν έχω κρύψει κατά καιρούς ότι θαυμάζω, κι ας μη συμφωνώ πάντοτε με τα συμπεράσματά του. Ανήρτησε λοιπόν τεμάχιον το οποίον νομίζω πρέπει κάθε αναγνώστης Καλοχαιρέτου να λάβει υπ΄όψιν, περί των χρεών. Και δεν παρουσιάζει κιόλας τα επερχόμενα ελλείμματα εκ της επικειμένης καταρρεύσεως των ιθαγενών νομισματοκοπείων, αλλά το λέγει πολύ ωραία: εάν περιληφθούν και αι μεταχρονολογημέναι επιταγαί, το χρέος μας είναι άξιον βιβλίου Γκίνες: "Για παραγωγή 100 ευρώ, χρωστάμε 300". Αυτή είναι η πραγματική κατάστασις της οικονομίας

Αλλά το πρόβλημα κατ'εμέ είναι αλλού: η χώρα είναι χώρα δημοσίων υπαλλήλων και κρατικοδιαίτων "ελευθέρων" επαγγελματιών. Τα έχωμεν ξαναειπεί, δεν είναι αστική δημοκρατία, είναι δυναστική δημοκρατία με τας δυναστείας να ανταλλάσσουν την διαιώνισιν των με διορισμούς και προνόμια εις τον κρατικόν κορβανά, επί της κεφαλής του κασσίδου (τουτέστιν: ημών). Και δεν είναι καν δημοκρατία, είναι Δ.Υ.Μ.Ο.κρατία, ένα πολίτευμα δηλαδή όπου κυριαρχος είναι ο Δημόσιος Υπάλληλος του Μέσου Όρου (δι'ότι υπάρχουν και καλοί) και το συμφέρον του. Συμφωνώ ότι το πρόβλημα είναι αριθμητικόν. Θα διαφωνήσω λοιπόν μαζί του ότι το πρόβλημα είναι πρόβλημα εσόδων. Είναι πρόβλημα εξόδων, ανελάστικών εξόδων, αλλά και πολιτεύεσθαι. 

Και δεν το λέγω επείδη θα πληρώσω το χαράτσι - ειλικρινώς σας λέγω δεν με πειράζει να πληρώνω ότε απολαμβάνω. Αλλά η Ελλάς ΔέΝ είναι Σουηδία. Το λέγω επειδή δι'αυτου το χαρατσιου θα συνεχίσει να μεγαλώνει το τέρας και η Δυμοκρατική μαύρη τρύπα που καταπίνει όλας τας προσπαθείας και το μέλλον πάντων των Ελλήνων εις τον αιώνα τον άπαντα. Το πρόβλημα είναι το ΔΥΜΟκρατικόν έλλειμμα. Το έλλειμμα δηλαδή που τροφοδοτεί το τέρας της ΔΥΜΟκρατίας. Δυμοκρατία έχουμε, δυναστικού τύπου, ουχί δημοκρατία, σκεφθείτε το.

Αλλά το ψιλοσεντόνιασα και θα χρειασθεί να επανέλθω.

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2009

Οποία έκπληξις Κε Καλοχαιρέτα!

Μα καλά, εκπλήσσεται αληθώς κανείς με τα τελευταία μέτρα? Δι'ότι αφ'ενός βλέπω μια χλαπαταή εις τον τύπον και αφ'ετέρου έλαβον μηνύματα ότι πρέπει να πανηγυρίσω επί τηι προβλέψει. Μοι έγραψε μάλιστα φίλος ότι δεν "αξιοποιώ" τα πράγματα αρκετά, καθώς φωνάζω πολύ προ της ώρας και ότε εξελιχθεί το φαινόμενο δεν πολυασχολούμαι. Η επισήμανσις είχε να κάμει βεβαίως και με τα χρηματιστηριακά, καθ'ότι δεν έχω πανηγυρίσει αρκούντως τας δημοσιεύσεις περί της Άρκτου, ή τας κουρσώδεις επιτυχίας, λέει. 

Δια να είμαι ειλικρινής, ευρίσκω πρόκλησιν κυρίως εις την πρόβλεψιν. Η επαλήθευσις ή μή είναι απλώς η ολοκλήρωσις του παιγνίου. Εάν μπορέσεις να ειδείς κάτι εν καιρώ και το μελετήσεις, τότε αναλόγως και είτε κερδίζεις είτε αποφεύγεις τας απωλείας. Αύτη ήτο η μεγαλυτέρα ανταμοιβή το 2007 και εντεύθεν. Άλλως τε ο Καλοχαιρέτας παραμένει αόρατος και δε χρειάζεται οπαδούς. Δια τα τωρινά καραγκιοζιλίκια βεβαιως μεγάλην ανταμοιβή δεν βλέπω, καθ'ότι ευρίσκομαι εντος του κεφαλικού φόρου. Αλλά ας είναι, κάποιος πρέπει να πληρώνει τα αίσχη. Πάντως, ακόμη και έτσι δεν είναι δύσκολο να ειδεί κανείς, νομίζω, ότι - και λόγω της μωρίας των τραπεζιτών - εις όρους πραγματικής οικονομίας τα χειρότερα ΔέΝ τα έχουμε ειδεί.

Εις την πραγματικότητα είναι όλα αυτά ένα αριθμητικόν παίγνιον και οι αριθμοί των φαφλατάδικων λούμπεν των αγορών ή των αερολογικών και τεμπελχανάδικων ιδεοληψιών της προοδευτουριάς, αριστεράς και δεξιάς, απλώς ΔέΝ εβγαίναν. Το ζήτημα δεν ήτο να πείσω κανέναν ότι ήρχετο Άρκτος τέλη του 2007, ούτε ότι η χώρα έχει πρακτικώς χρεοκοπήσει το 2008, ει μη μόνον ως κίνητρον παρακολουθήσεως μιας φωνής συνεχίσεως λόγου, άλλοτε λαμπρού αλλά νυν υπό διωγμόν υπό των φανατικών οπαδών του θανάτου. Το ζήτημα είναι να ξαναρχίσει ο ευνουχισμένος "λαός" της αφασίας και του κανιβαλισμού να σκεπτεται μόνος που ευρίσκεται και ποίες τραγικές δικές του αποφάσεις και τυφλή ακολουθία ψεμμάτων και προπαγάνδας τον οδήγησαν εδώ.

Το μονον  που δύναμαι να επικαλεσθώ είναι και ο λόγος που ο Καλοχαιρέτας υπάρχει: δεν είναι  δύσκολο να ειδείς το πόσο λάθος είναι μερικές κατεστημένες πεποιθήσεις δια τας οποίας ο όχλος ή το οργανωμένο συμφέρον είναι έτοιμο να προπηλακίσει, να υβρίσει, να επιτεθεί ή να καταστρέψει. 

Το δύσκολο είναι να τις αλλάξεις.


Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009

800, όλα τάλαρα και γρόσσα

Ενδιαφέρον. Πολύ ενδιαφέρον. Ωκυτάτη κίνησις, από του προαιρετικού εκκλησιασμού έως της σήμερον ο Σταθερός και Πτωχός (S&P500) ουχί μονον επέρασε τας 740, αλλά έφθασε τας 800, αέρα, πατέρα. Εγώ το ερμηνεύω ως κλασσική αρκτώδη ανωφέρεια (αι απότομοι κινήσεις είναι σπασμοί), άλλοι θα ειδούν άλλα. Δι'εμέ πωλητικον σήμα εδόθη σήμερον, όπως ολίγο πολύ ανεμενον, δια της επισκέψεως των 800, άλλοι θα σας ειπούν άλλα ταυρωδέστερα, αλλά έτσι είναι αι αγοραί. Όπως και να έχει εκ του 666 έως του 803, κάνει μια διαφορά 20% εντός δεκαημέρου και τούτο δεν είναι δείγμα υγιειούς ανόδου - κατ' εμέ πάντοτε.

Εάν ασχολείσθε μετά των παραγώγων, ούτως ή άλλως γνωρίζετε πώς να προφυλαχθείτε ένθεν κακείθεν. Εάν είσθε, ως ο Καλοχαιρέτας εν Ελλάδι, αποκλειστικώς παίκται της αγοράς μετοχών, νομίζω ότι ακόμη και εάν κάμει περαιτέρω και φοβερά ανωφέρεια, και 10 και 20% και παραπάνω, ακόμη και εάν το 666 ήτο ο καθολικός πυθμήν της ΄Αρκτου κάπου εδώ (και βγάλε) θα ξαναγυρίσει, οπότε ο φόβος του Ευακίου εικάζω ότι δε θα εβγεί αληθινός. Όχι ότι δύναμαι να γνωρίζω ασφαλώς, επ'ουδενί. Και δυστυχώς δεν είδον την τιμήν που ανέμενον εις την ΕΤΕ, κάθε άλλο, είδον μάλλον μιαν μικράν αδυναμίαν, οπότε, κανείς δεν ξεύρει τι να ειπεί, τά λέγει όλα η σιωπή.

Πάντως το φαινόμενον της επαναδοκιμασίας είναι κεφαλαιώδους σημασίας εν αγοραίς και θα επαναλάβω και εδώ αυτά που έλεγον παρα τωι Στούπα, ότι τεχνικώς ο μόλις παρελθών πυθμήν δε μου γεμίζει το μάτι δια μη χρειαζούμενος επαναδοκιμασίαν. Αλλά ουδείς προφήτης και μη λησμονούμε ότι η διάθεσις άλλασσει και αναλόγως του ποσοστού επενδεδυμένου κεφαλαίου.

Οπότε με ευρισκω αρκετά αναμενόμενον.


Ειναι μια ώρα δύσκολη, του χωρισμού η ώρα...

Δε θα ειπώ ψέμματα, ωραιοτάτη ανωφέρεια. Πάντοτε βεβαιως ότε μας εβγεί μια κίνησις παραπονούμεθα που δεν ευρεθήκαμε με περισσότερα τεμάχια. Ωστόσο ας μη λησμονούμε ότι η αυτοπειθαρχία μας εγλίτωσε από τα περισσοτερα τεμάχια ότε δεν πιάσαμε την κίνησιν. Οπότε ο προγραμματισμός και η προννοητικότης μας γλιτώνει από τα χειρότερα, κι ας μας περιορίζει από τα (θεωρητικώς) καλλίτερα.

Η αγαπημένη μου ΕΤΕ, το ουσιαστικόν συνώνυμον του ελληνικού χρηματιστηρίου δηλαδή έδωσε λίαν καλά κέρδη και καθώς φαίνεται ίσως συνεχίσει. Το δίλημμα είναι βεβαίως, πωλούμε ή διακρατούμε? Την προτελευταίαν φοράν που εθεώρησα ότι ήτο ευκαιρία αγοράς, ήτο περί το 1/4 της τιμής που επώλησα το πάλαι ποτε (γραμμή Καλοχαιρέτου: 4596), τουτέστιν περί το 1148.Δυστυχώς ή ευτυχώς βεβαιως δεν ηγόρασα τελικώς, καθ'ότι κατόπιν ενδελεχους μελέτης επείσθην ότι θα ειδεί και χαμηλότερα, όπως κιόλας, και το 1/5 είδε και παρακάτω.Ήτο δε το επίπεδο (λίγο πάνω εις την πραγματικότητα) όπου διετύπωσα την ρήσιν "πωλούν ραββήδες, αγοράζουν δεσποτάδες". Κάπου εδώ λοιπόν λέγω να αρχίσω τας σκέψεις αποχωρισμού. Θέλει λίγο σκέψιν ο αποχωρισμός, δε γίνεται εντός ημιώρου συνήθως. Είναι μια ώρα δύσκολη, του χωρισμoυ η ώρα...

Ο κυρίως κίνδυνος που ελλοχεύει δεν είναι να φθάσει η ΕΤΕ εις την περιοχήν του χάσματός της 1200+, αυτό είναι εντός του παιγνίου ενδεχόμενον. Μήπως όμως φύγει δια παντός επάνω που φοβείτε το Ευάκι

Αυτό ιστορικώς δεν έχει γίνει ποτέ και δε νομίζω να γίνει και τώρα. Πάντοτε ο Δοω δοκιμάζει τα χαμηλά της Άρκτου, λίγο πάνω ίσως, αλλά τα δοκιμάζει πάντοτε. Δε φεύγει μονορούφι.Κι ο δικός μας ακολουθεί δεν οδηγεί. Οπότε, ακόμη και εάν τα είδε (που δεν είμαι βέβαιος ότι είναι το πιθανότερο σενάριο), ο βασικός αυτός κίνδυνος να μας φύγει με διαδοχικά λιμιτ-απ δεν υφίσταται παρά μονον ως ευσεβής πόθος. Σημειώνω ωστόσο ότι ενίοτε η επαναδοκιμασία παίρνει έως και μήνας, κι εάν τύχει και δεν ξαναγοράσωμεν εις το απόλυτον χαμηλον, ε, αυτά δεν είναι των ανθρώπων. Άλλως τε εάν είναι να επιστρέψει ο Ταύρος, αυτό θα μας προβληματίσει?

Άρα και κατά τη σούμμα που λέγω και εις τα του ανιψιού, αύριο μεθαυριο ελπίζω να αγοράσουν πάλι οι δεσποτάδες δια να κόβω σιγά σιγά ρόδα μυρωμένα.   

Σάββατο 14 Μαρτίου 2009

Υποκειμενική Πραγματικότης

Ένας πολύ μεγάλος διδάσκαλος, Καναδός εις την καταγωγήν, μοι είχε ειπεί κάποτε πώς είναι δυνατόν να ξεχωρίσεις εναν επιτυχημένο χαρακτήρα από έναν αποτυχημένο. "Η διαφορά είναι εις την απλην ερώτησιν", μοι είπε, "Γιατί επέτυχες (ή δεν). Ο επιτυχημένος το πρώτο πράγμα που θα ειπεί είναι κατά πιθανότητα 'δεν ξεύρω' και κατόπιν θα αρχίσει να απαριθμεί πιθανότητας. Ο αποτυχημένος θα αρχίσει να διηγείται σενάρια δια το πώς το συμπαν συνομώτησε εναντίον του. Να τα ρίπτει, εν ολίγοις εις τους άλλους."

Ό,τι άλλο και να ειπωθεί, εάν κάποιος είναι βέβαιος δια την πραγματικότητα που έχει εις την κεφαλήν του είναι μάταιον. Ακόμη και εάν αποδειχθεί ότι είναι ή υπήρξε λάθος, κυριολεκτικώς, αρνείται να το συλλάβει (δεν είναι ότι δεν μπορεί, προφανώς). Όχι, πταίει πάντοτε κάποιος άλλος. Η πραγματικότης είναι βεβαίως δια τον καθένα υποκειμενική: ό,τι έχει εις την κεφαλήν του.

Κάθ' εκάστην φοράν που περιηγούμαι τα διαδικτυακά φόρα, τον εν Ελλάδι Τυπον ή και κατά την καθημέρινή ζωή, το βλέπω αυτό εντόνως. Οι άνθρωποι αντί να ειδούν πώς να βελτιώσουν την θέσιν των ή να μελετήσουν τα σφάλματά των, απλώς αρκούνται εις το λίαν δημοφιλές σπόρ του να κατηγορούν τους άλλους, λογωι ή έργωι. Δεν πα' να είναι προφανές ότι παραμιλούν λχ εκ της χασούρας? Όχι, θα ευρούν κάτι άλλο να πταίει. Και καθώς ουδείς είναι ίδιος με τον άλλον, υπάρχουν δηλαδή πάντοτε διαφοραί, η παραμικροτέρα διαφορά γίνεταί αφορμή επιθέσεων.

Η δε μεγαλυτέρα πλάκα είναι που καθώς όμοιος ομοίωι αεί πελάζει, συναθροίζονται και βεβάιως πείθουν αλλήλους δια το ότι η αιτία των δεινών τους δεν είναι αι αποφάσεις και αι πράξεις ή ελλείψεις τους, αλλά ένας φανταστικός "άλλος". Η δαιμονοποίησις αυτού του "άλλου", εν αντιθέσει προς το "εγώ" είναι η ευκολοτέρα, αλλά ταυτοχρόνως η ολιγότερο παραγωγική, διέξοδος ανακουφίσεως.

Υπ' αυτό το πρίσμα, περιηγήθην εχθές και την οδό Σκουφά παρα τω λόφω του Λυκαββητού, όπου ομάς γνωστών-αγνωστων τα έκαμε γυαλια-καρφιά, απαιτώντας την απελευθέρωσιν του υιού σημαίνοντος στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ όστις διώκεται δια ληστείας τραπεζών. Σχεδόν προβλέψιμον: τα τσιπρόπαιδα αυτά θεωρούν ότι όλοι οι άλλοι είναι λάθος (υπενθυμίζω την δήλωσιν του θρυλικού κατοίκου Διονύσου Αττικής, Αλεξίου περί κλεισίματος των αγορών). Εντός του φανατικού νοός τους, ως σύνηθες εις τους πιστούς των Μαρξιανών αιρέσεων (και ουχί μονον) η συμπεριφορά τους είναι το δίκαιον και ο "άλλος" ο δαίμων.

Έχει θα μοι ειπείτε καμμία σχέσιν αυτό με τα των αγορών? Νομίζω ότι ασφαλώς ναι. Η Άρκτος εξαντλείται οριστικώς μόνον ότε και ο τελευταίος αγοράσας εν κορυφήι, αφού δαιμονοποιήσει όσους συνιστούσαν προσοχήν, παραιτηθεί και το πάρει απόφασιν ότι έχασε εκ της εαυτού ανικανότητος να εκτιμήσει ορθώς την κατάστασιν. Άλλο που τώρα έχουμε ανωφέρεια και όσο κρατήσει το γλεντούμε. Κι αυτό ζήτημα εκτιμήσεως της καταστάσεως είναι και αναλόγως πληρώνει.

Βλέπετε η διαφορά (και ο λόγος εικάζω που ο Αλέξιος θέλει να τας κλείσει) των αγορών εκ της εν παρακμήι κοινωνίας είναι ότι το αποτέλεσμα φάινεται εις το ταμείον, άρα είναι μετρήσιμον. Και δεν καλύπτεται οπίσω φαινομενικώς μεν ευφραδών και καλλιεπών, εις την πραγματικότητα δε τσίγγινων, καταστροφικών και εν τέλει ανοήτων αρλουμπολογιών.

Τρίτη 10 Μαρτίου 2009

Προαιρετικός εκκλησιασμός

Αντε επιτέλους είχε αρχίσει το πράγμα να γίνεται ενοχλητικό. Ωραια αντίδρασις, αναμενομένη και μάλλον καθυστερημένη. Θα είναι το σημείον καμπής αυτής της Άρκτου? Δε νομίζω, τέτοιες αντιδράσεις (+5% και) είναι ίδιον Άρκτων, αλλά εφόσον το 680 του S&P500 κρατήσει, νομίζω ότι δύναται να δώσει ικανοποιητικήν ανωφέρειαν, έως τας περιοχάς πρώτων αντιστάσεων περί τα 740 και, εάν κατορθώσει να το σπάσει (που εκ του παρόντος σημείου δε φαίνεται εντελώς εύκολο) προς τα 800 .

Είναι αι αγοραί εις αυτά τα επίπεδα σαν να κλέβεις εκκλησία που λέγει ο Κος Στούπας? Δε γνωρίζω, αλλά όπως του έγραψα το πρωί, μια επίσκεψις εις την εκκλησίαν, εκεί δηλαδή που συναθροίζεται ο πολυς κόσμος, ουδόλως βλάπτει, ιδία ότε πρόκειται δια το Ναό του κέρδους. 

Ολίγη προσοχή μονον εις τας υπερβολάς και καλά κέρδη!

Κι ακαρτέρει, κι ακαρτέρει...

Αναμένωμεν αυτή τη ρημάδα αρκτώδη ανωφέρεια, αλλά που. Τελικώς πλάκα πλάκα θα εβγεί (εάν είμεθα τυχεροί εδώ που τα λέμε) αυτό που έλεγον περί Παλαιολογειας αναγεννήσεως. Ήτις ως γνωστόν ήτο η πρώιμος αναγεννησις των ελληνικών γραμμάτων μεταξύ των δύο Αλώσεων.

Κάπου εκεί αναμένωμεν και την αντίδρασιν. Ο Σταθερός και Πτωχός απώλεσε και τας 680 μονάδας που ελέγαμε ότι είναι κρίσιμοι, αν και θέλει ολίγον ακόμη να επιβεβαιωθεί. Επομένη στάσις (αντίστασις): αρκετά πιό κάτω.  Ο ιδικός μας βεβαίως ποιεί την νήσσαν με μικροτέρας πτώσεις. Αλλά τα έχουμε ξαναειπέι εν τω βάθει του χρόνου συγκλίνουν αυτά και είτε ο είς πίπτει είτε ο έτερος αναβαίνει.

Η αλλαγή των λογιστικών προτύπων που λέγει ο Κος Στούπας ίσως αποτελέσει αφορμή ανοδικής εκτονώσεως, αλλά παραμένω καχύποπτος πόσον παρόμοια μαγικα τρυκ δυνατόν να έχουν καλήν επίδρασιν μακροπροθέσμως. Δηλαδή είμαι βέβαιος ότι δε θα ήθελα να επενδύσω εις μιαν εταιρίαν με ισολογισμους και αποτιμήσεις παγίων που εξαρτώνται ουχί εκ της αγοραίας αξίας, αλλά κάποιας άλλης θεωρητικής μεθόδου. Τώρα βεβαίως θα μου ειπείτε, που ζείς, αυτό δεν κάνουμε εν Ελλάδι με τα ακίνητα λχ?

Τέλος πάντων μεγάλη κουβέντα αυτή και τα νεύρα όλων είναι τεντωμένα. Αλλων υπο της πτώσεως, άλλων εκ της αδρανείας και όλων δι'ότι είναι λίαν δυσχερές δια τους περισσοτέρους, εάν όχι όλους να βγάλουν χρήματα κατά την πτώσιν.

Αλλά θα γυρίσει κιόλας, το πότε αγνοουμε και αναμένωμεν, δι'επί χάρτου ασκήσεων. Πάμε να ειδούμε λοιπόν εάν θα κρατήσει το επόμενο ενδεχόμενο επίπεδο.

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2009

Αγόραζε και κράτα, μια συνταγή πατάτα?

Το επίπεδο της οικονομικής δημοσιογραφίας, όπως και αυτό της γενικοτέρας δημοσιογραφίας, εν Ελλάδι είναι αντίστοιχον του επιπέδου του γενικού πληθυσμού: γενικώς δια τας πανηγύρεις, με λαμπράς ωστόσο εξαιρέσεις. Αυτό που συνήθως μοι αρέσει περισσότερο είναι τα αξιώματα που θεωρούνται αρρήτως αυταπόδεικτα και αποδεκτά εκ των προτέρων. Ένα τέτοιο είναι ότι η μακροχρόνια διακράτησις αποδίδει. Η γνωστή "buy and hold", τουτέστιν "αγοραζε και κράτα" στρατηγική. Έχω επανειλημμένως κριτικάρει (διακριτικώς βεβαίως) την θέσιν αυτήν δι'ότι πιστεύω ακραδάντως ότι είναι αν μη τι άλλο ουδόλως αυταπόδεικτος.

Είδον έτσι με ενδιαφέρον την πεποίθησιν μου αύτη να αποτυπούται εις το κάτωθι διάγραμμα, όπερ αποδεικνύει δι' απλής ματιάς ότι ο Dow επέστρεψε εάν αφαιρεθεί ο πληθωρισμός, εις τα επίπεδα του 1966 (άνευ μερισμάτων). Την εποχήν δηλαδή που οι περισσότεροι ημών είμεθα παίδες, έφηβοι, είτε εις μακρομοριακήν κατάστασιν. Μελαινα γραμμή ο ονομαστικός Δοω, κυανή ο αποπληθωρισμένος ( το διάγραμμα είναι λογαριθμικόν):


















Όπερ, ας μη θεωρείται αυτοννόητος η επιτυχία της συνταγής αυτής. Θα επαναλαβω το προφανές: μικρά μονον μειοψηφία κερδίζει. Εάν προκύψει σύστημα ή στρατηγική που κερδίζει συντόμως παύει να κερδίζει. Από την άλλην το διάγραμμα εχει μεγάλο ενδιαφέρον όπως και αι συγκρίσεις του Δοω μετ'άλλων επενδυτικών επιλογών και θα επανέλθω. Ενδιαφέρον έχει και η περιοχή εν ήι ευρισκόμεθα ως δυνάμει εφαλτήριον αντιδράσεως, όπως έχωμεν προηγουμένως εικάσει και ως και διαγραμματικώς εμφαίνεται.

Αλλά δια το πλείν επικινδύνως θα μοι επιτρέψεται να αναφερθώ αργότερον εντός της εβδομάδος. Προς το παρόν ελπίζω να γίνεται αντιληπτόν διατί το "αγοραζε και κράτα" δυνατόν να αποδειχθεί "συνταγή πατάτα" και δη είτε καυτή, είτε νερόβραστος.

Σάββατο 7 Μαρτίου 2009

Ποίος είναι ο Λακεδαιμων?

Ευρέθην ενωρίτερον σήμερον παρά θιν'αλός. Δηλαδή τι μαύρο θίν΄ήτο αυτό, τσιμέντο κανονικό με βαρκάκια κοκ, εν Μικρολιμένι του Πειραιώς. Δια κάποιον ανεξήγητο λόγον με οδήγησε αυτή η επίσκεψις, μέσω σειράς αδιαφόρων ή χαοτικών συνειρμών, εις το ερώτημα που έχει κατά καιρούς απασχολήσει τα πλήθη των ασχολουμένων με τα των αγορών εν Ελλάδι. Δηλάδή, τι μαυρα πλήθη καμμια 500αριά είμεθα πλεόν όλοι κι όλοι, αλλά εν τάξει, δια συγκεντρωσιν του παλαι ποτε ΚΟ.ΔΗ.ΣΟ. πλήθος ήτο αυτό.

Το ερώτημα λοιπόν είναι: ποίος είναι ο Σπάρτης?

Κατά καιρούς έχουν δοθεί διάφορες απαντήσεις. Ας τις απαριθμήσω:

1. Ο Σπάρτης είμαι εγώ. Αυτή η εικασία είχε διατυπωθεί ήδη εις το φόρουμ, λόγω συμπλεύσεώς μας εις τινά ζητήματα. Ενισχύθη και απισχνάσθη αργότερον κατα τον ρούν των γεγονότων. Είναι ωστόσο προφανώς εσφαλμένη, δι'ότι εάν ημην ο Λακεδαίμων, κατά πάσα πιθανότητα, θα το ηξευρα. Αφήνω που εγώ δεν είμαι εγώ, αλλά ημείς, οπότε ούτως ή άλλως αποκλείεται. Αφήνω επίσης που αδύνατον να έγραφα τόσα κείμενα ταυτοχρόνως - υπενθυμίζω ότι αμφότερα τα ψευδώνυμα υπήρξαμε παραγωγικότατα. Αφήνω τέλος που θεωρώ την θεμελιώδην ανάλυσιν περίπου φενάκη ή τέλος πάντων πολύ απαιτητική δι'αυτά που δυνατόν να προσφέρει εις τον τύπον χαρακτήρος μου. Άρα βράσε όρυζα (ιαπωνικήν, πάντοτε).

2. Ο Σπάρτης είναι ο χρήστης γνωστός και με το όνομα maniac. Η ενασχόλησις μετά των θεμελιωδών, η ευστοχία εφ'ολίγους μήνας των προβλέψεων του maniac και η αδυναμία εις αυτήν την όψιν των αγορών ενίσχυσε κατά καιρούς αυτή την υποψίαν. Ωστόσο η εξαφάνισις περίπου του τελευταίου δημιουργεί ανυπέρβλητον κώλυμα εις την διατύπωσιν ασφαλών συμπερασμάτων. Αν και η χρήσις και εγκατάλειψις ψευδωνύμων είναι κάτι που θα μας απασχολήσει και παρακατω.

3. Ο Σπαρτης ταυτίζεται μετά του maniac όστις ταυτίζεται μετά του kikou04. Και εδώ το σενάριο έχει εις τα υπέρ του την αγάπην (μην ειπώ πάθος) προς τα θεμελιώδη, ωστόσο τα δείγματα γραφής τους διαφέρουν τόσον που είναι δύσκολο να στηριχθεί σοβαρά συσχέτισις όλων των τριών. Σημειώνω ωστόσο ότι δύο και μονον χρήσται είχαν την αγχίνοια, την αντίληψιν  και την γνώσιν να αντιληφθούν τι ακριβώς έγένετο την 10η Οκτωβρίου 2007 που ήρξατο την μαζικήν ρευστοποίησιν θέσεων ο Καλοχαιρέτας, ή τουλάχιστον μονον εξ αυτών το έχω ακούσει και αυτοί είναι ο kikou04 και ο Σπάρτης. Ίσως αυτό να οφείλεται εις την διανοήτικήν των προδιάθεσιν προς χειρισμόν αριθμών και γενικώς θεμελιώδων "πραγματικών" στοιχέιων. Τώρα βεβαίως εις τα συμπεράσματα διαφέρουν αντιδιαμετρικώς και ο είς έχει συχνάκις κατακρίνει τον άλλον.  Δεν είμαι βέβαιος ωστόσο ότι αυτό, αφ'εαυτού λέγει κάτι. Νομίζω μάλιστα ότι η υπόθεσις ότι ο Σπαρτης έχει χρησιμοποιήσει και έτερα ψευδώνυμα, ενίοτε σφόδρα αλληλοκατακρινόμενα, ούτως ώστε να θολώσει τα ύδατα πρέπει να κρατηθεί ακόμη και εάν η βασική υπόθεσις 3 απορριφθεί συνοπτικώς.

4. Ο Λακεδαίμων είναι μια ακόμη όψις του δαιμονίου τύπου όπισθεν του ψευδωνύμου Swerengen. Η πιστή παρακολούθησις του Λακεδαιμονίου ιστολογίου εις την πετρινη περίοδο της απαγορεύσεώς του, η συστηματική στήριξις αντιδιαμετρικών γεωπολιτικών θέσεων, η εγκυκλοπαιδική γνώσις και η πολυγραφότης ενισχύουν το σενάριον αυτό. Από μονα τους βεβαίως αυτά δε λέγουν και τίποτε, η ως άνω περιγραφή θα μπορούσε να είναι και ιδική μου. Υπάρχει βεβάιως το ζήτημα της χρησιμοποιήσεως κοινών εκφρασεων και μορφών γραφής, αλλά αυτό μοι δοκεί είναι απλώς συσχέτισις λόγω οσμώσεως, παρά κοινή καταγωγή εξ ενός νοός. Αφήνω που ως προς τα χρηματιστηριακά οι δύο διαφέρουν πολύ.  Ολίγον τζούφια λοιπόν και αυτη η υπόθεσις.

5. Ο Λακεδαίμων και ο Hi5 ταυτίζονται. Αυτή είναι μια ενδιαφέρουσα υπόθεσις καίτοι ο εις επετιθετο εις τον άλλον οξεί τωι τρόπωι. Υπάρχουν πολλά κοινά στυλιστικά στοιχεία, τουτέστιν μορφής και ουχί πάντοτε περιεχομένου. Το περιεχόμενο των γραφομένων ήτο συχνάκις αντιδιαμετρικόν, αλλά η αλήθεια είναι ότι ακριβώς κάτι τέτοιο θα ανέμενε κανείς δια κάποιον που ήθελε θολώσει τα ύδατα. Η υπόθεσις αύτη δεν αντιτίθεται εις το γεγονός ότι ο Λακεδαίμων παραμένει αόρατος, εν αντιθέσει προς τους αγαπητούς kikou04  και Swearengen οίτινες έχουσιν εμφανισθεί, σάρξ και οστά, έμπροσθεν πολλών. Είναι ωστόσο μια ακόμη υπόθεσις ήτις είναι αδύνατον να επιβεβαιωθεί απολύτως, ει μη μόνον δια διαδοχικών εικασιών. Κρατούμε ωστόσο εξ αυτου ότι ο Λακεδαίμων αρέσκεται εις εγκεφαλικά παιγνια.

6. Ο Σπάρτης είναι εις εκ των χαρακτήρων εκ των εσωτερικών του Capital προερχομένων. Αυτό το σενάριο νομίζω  ότι δυνάμεθα να το απορρίψωμεν άνευ πολλών συζητήσεων ουχί μονον δι'ότι έχει φάει αμετρήτους διαγραφας (αυτό θα ήτο δυνατόν να είναι και ξεκάρφωμα), αλλά και ως εμφαινόμενον λίαν απίθανον δοθείσης της γενικοτέρας ανεξαρτήτου στάσεώς του.

7. Ο Λακεδαίμων είκαι κάποιος εντελώς άλλος, που ουδεμία έχει σχέσιν μετά των ως άνω αναφερομένων. Εις αυτήν την υπόθεσιν πλήθος ερμηνειών έχει προσφερθεί, από καταδικασθέντα δια τα γεγονότα του 1999 έως ντροπαλό νεανίσκον άρτι αφιχθέντα εν Λονδίνου. Καίτοι βεβαίως ο Λακεδαίμων ισχυρίζεται ότι είναι γηραιός, ουδόλως γηραιός φάινεται να είναι. Τουναντίον, πρόκειται μάλλον περί νέου και αναμφισβητήτως ικανού ατόμου - εάν εξαιρέσει κανείς τους χαρακτήρας που έχουν σχέσιν προς το συναγελάζεσθαι και το ζην και κοινωνείν μετ' άλλων ατόμων. Συμβαίνεί αυτό ενίοτε μετά των τα μάλα εγκεφαλικών ατόμων.

 


Καταλήγωμεν λοιπόν ότι είναι σχεδόν αδύνατον δια όλων των ως άνω εικασιών περί ταυτίσεως να σχηματίσωμεν πλήρη γνώμη περί του Λακεδαίμονος. Στοιχεία έχωμεν, άτινα οδηγούν ενίοτε εις συμπεράσματα αλλά συχνάκις εις αδιέξοδα. Προς το παρόν τηρεί σιγήν ασυρμάτου, οπότε δεν είναι δυνατόν να φωτισθούν περαιτέρω αι ημέτεραι απορίαι.

Αλλά ασφαλώς και θα επιστρέψει.


Παρασκευή 6 Μαρτίου 2009

Άλωσις Τραπεζούντος

Τι βλέπουν οι γαλαζοπράσινοι οφθαλμοί μου? Υπό τον αριθμόν της αλώσεως της Τραπεζούντος ευρέθει ο ΓεΔείς. Υπενθυμίζω ότι η άλωσις του τελευταίου ελληνοφώνου κρατους εγένετο τον Αυγουστον του 1461, βλέπω ενδοσυνεδριακόν 1459,59. Ενδιαφέρον και ολίγο πολύ αναμενόμενο.

Το πραγματικό ζήτημα είναι εάν θα κρατήσει η περιοχή των 680 του Σταθερού και Πτωχού, να κρατήσει δηλαδή αρκετά ώστε να δουμε μια αρκτώδη ανωφέρεια ανακουφίσεως, προ ττου αριθμού της αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως.

Να ειδούμε πώς θα κλείσει και η Παρασκευή, που δίδει ενίοτε ενδιαφέροντας οιωνούς και οχόμεθα.

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009

Ονοματολογίας το ανάγνωσμα

Εν αγοραίς δε χρειάζονται πλέον τεχνικοί αναλυταί. Χρειάζονται σεισμολόγοι και γεωλόγοι, αντε και δύται. Οι πρώτοι δια την πρόβλεψιν, οι άλλοι δια τας γεωτρήσεις προς εύρεσιν πυθμένος και την αλίευσιν εις τα σχετικά βάθη. Είδον μόλις ανηρτημένον κατάλογον υπό του αγαπητού μου Big Picture και τι να είπω? Όλα είδον.

Αναγνωρίσατε τα ονόματα και αναρωτηθείτε. Βλού τσίπς ή βίδεο βλού? Πού έχουν φθάσει οι κολοσσοί, εις επίπεδα ημετέρων σαπακίων:

  • AIG (39 cents)
  • Citigroup (98 cents)
  • E*Trade (66 cents)
  • Fannie Mae (39 cents)
  • Freddie (39 cents)
  • Unisys (37 cents)
Όχι ότι και όσες έχουν υπέρ το δολλάριο δεν είναι κολοσσοί:
  • Ford ($1.83)
  • GM ($1.83)
  • Las Vegas Sands ($1.97)
  • MGM ($1.99)
  • CIT ($2)
  • Kodak ($2.50)
  • Bank of America ($3.15)
  • New York Times ($4.00)
  • News Corp ($6.15)
  • Xerox ($4.36)
  • International Paper ($4.22)
  • Alcoa ($5.55)
  • GE ($6.75)
  • Dow Chemical ($6.56)
  • Wells Fargo ($7.95)
  • Dell ($8.50)



Μωρέ πλούσιοι επτώχευσαν και επεινασαν, καλώς το λέγει ο στιχουργός, καλώς το έλεγεν και ο Καλοχαιρέτας, και που είμεθα ακόμη.

Αι ημέτεραι, σχετικώς ομιλούντες και δοθέντος του άκρως επιφόβου Απριλίου και κατόπιν, μια χαρά τα πηγαίνουν. Προς ώρας τουλάχιστον και αναμένωμεν και αναζητώμεν εκείνη τη ρημάδα ανωφέρεια, αλλά που. Και με αυτά που βλέπουμε εν ΗΠΑ δε, λογικόν.



Τρίτη 3 Μαρτίου 2009

Τι είδε ο Ιάπων?

Έκλεισε δια μίαν εισέτι φοράν η Αμερική εις χαμηλά δωδεκαετίας ενώ βεβαιως αι Αθήναι αγρόν ηγόρασαν. Α, αύτη η μανία των Ελλήνων με τα ακίνητα! Αλλά δεν απογοητευόμεθα, ο Θεός των Ελλήνων, υπό την μορφήν αυτή τη φορά του εορτασμου της Καθαράς Δευτέρας καθυστέρησε την μοιραίαν κατά πόδας παρακολούθησιν των ΗΠΑ. Ενθυμίζω εις το φιλοθεάμον κοινό, ότι παλαιότερον η Παναγία είχε βάλει το χέρι της ότε αι Αθήναι ήσαν κλεισταί, ως αγορά, και περίπου κεναί, ως άστυ τον 15αυγουστο του 2007, ότε εγένετο χαμος εν Εσπερία.

Τώρα βεβαιως γράφω καθυστέρησε, δι'ότι αδυνατώ να πιστεύσω ότι η Ελλάς ευρίσκεται εις καλλιτέραν μοίραν των αντιστοίχων οικονομιών-κολοσσών. Είναι, εικάζω, ζήτημα χρόνου να ευρεθούμε εντός της ζώνης των αλώσεων. A proposito, είδατε που ο Σταθερός & Πτωχός 500 ευρέθη και υπό τας 700? Να ειδούμε, πόσο πιο κάτω θα πάει-κάπου εδώ (περί τα 680 πιο συγκεκριμένως) οφείλει μια κάποια αντίδρασιν? Και μετά με απεκάλουν Άρκτον. Τες πα, το βασικόν μου ζήτημα με την αρκτώδη αύτην αγοράν δεν είναι το που θα πάει. Αυτό ολίγο πολύ το έχω πάρει απόφασιν. Το βασικόν μου ζήτημα είναι το ΠόΣΟ θα καθήσει εκεί που θα υπάγει ή εις τα πέριξ.

Τα των Αμερικανών δεικτών λοιπόν δεν με ενετυπωσίασαν τόσο, όσο του Ιάπωνος, όστις είδε, αλλά δεν εκράτησε, χαμηλόν 25ετίας. Χμμμ. Ο Ιάπων με έχει και παλαιότερον απασχολήσει. Πλήν όμως διερωτώμαι, εάν έστω και μία μείζων αγορά έχει παραδόσει εις την Άρκτον λίγο-πολύ όλα τα καταπληκτικά κέρδη του Μεγάλου Ταύρου που ήρξατο το 1982, τι θα ακολουθήσει δια τας ετέρας? Και ομιλούμε περί του Ταύρου που είδε την (και εξετράφη υπό της) αναπτυξιν των ηλεκτρονικών υπολογιστών, τας επαναστάσεις των ελευθέρων αγορών και την πτώσιν του στυγνοτέρου, καταστρεπτικοτέρου και αιμοσταγεστέρου καθεστώτος που εγνώρισε ο πλανήτης.

Χμμμ, και ξανα χμμμ. Προς το παρόν βεβάιως αναμένω τον τοπικόν πυθμένα να γλεντήσω ολίγον, αλλά αυτό το ρημαδιον το διάγραμμα του Ιάπωνος με προβληματίζει. Βράσε όρυζα Ιαπωνικήν.

Μα, τι εις το καλόν είδε ο Ιάπων και κατεκρημνίσθει?