A, τι μοι ενεθύμησε ο αγαπητός μοι nhad δια του σχολίου του περί των ελληνικών βιβλίων γεγραμμένων λατινικοίς γράμμασιν! Έχουν πολύ ενδιαφέρον αυτές οι εναλλαγές γραφών και γλωσσών. Εξαιρετικό υλικό παρέχεται επίσης εκ των "καραμανλήδικων" βιβλίων και σημειώσεων. Οι Καραμανλήδες ήσαν (και είναι δεν έχουν αποθάνει όλοι) ελληνορθόδοξοι της Ανατολίας που έχασαν μεν την λαλιά των Ελλήνων, πλην όμως συνέχισαν να γράφουν ελληνικοίς γράμμασιν.
Επίσης ενδιαφέρον είναι ότι εις τα πρώτα του βήματα το κίνημα του δημοτικισμού υπεστήριζε μετά πάθους την εγκατάλειψιν του μιλησίου αλφαβήτου (που καλούμε πλέον "ελληνικό") και υιοθέτησιν του λατινικού. Πιστοί εις τα κελεύσματα των αφεντικών τους βεβαίως - και το πλέον εντυπωσιακόν είναι ότι η πληθύς αυτών ούτε που το αντιλαμβάνεται. Αργότερον, το αίτημα αυτό (φαινομενικώς) ατόνησε και οι δημοτικισταί "εδέχθησαν" να γράφεται η επίσημος γλώσσα με ελληνικά γράμματα.
Ο εξησκημένος οφθαλμός ωστόσο αντιλαμβάνεται πλέον ότι αυτό δεν ήτο παρά μόνο μια καθυστέρησις εις το Meisterplan, της ολοσδιόλου εγκαταλείψεως των ελληνικών γραμμάτων, που εσχάτως επανήλθε μετά μανίας δια των γρήκλιςς και των λοιπόν αιτημάτων της προοδευτουριάς περί καταργήσεως της γραφής των παλαιών διπλών συμφώνων και φωνηέντων κοκ (ελινικά αντί ελληνικά, εμα αντί αίμα κλπ).
Εξ αυτού του λόγου, η αυτόματος μετατροπή των γρήκλιςς είναι μικρά τις νίκη κατά των οπαδών του Θανάτου της ελληνικής που ως τα λέγω και τα ξαναλέγω, ορθώς είχε προφητευθεί η δράσις των, εις ώτα μη ακουόντων.
Αντε, καλό βράδυ παίδες, υπάγω σιγά σιγά να ειδώ την πανσέληνο εν τω μέσω αρχαίων μνημείων.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου