Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2009

Η Αλλαγή και η ενδεκάτη θέσις επί του Φόϋερβαχ

(...) XI. Die Philosophen haben die Welt nur verschieden interpretiert; es kömmt drauf an, sie zu verändern. Karl Marx, Thesen über Feuerbach, 1845

(...) ΧΙ Οι φιλόσοφοι έχουν εξηγήσει τον Κόσμο ποικιλοτρόπως - το ζήτημα είναι να τον αλλάξωμεν. , Κάρολος Μαρξ, Θέσεις επί του Φόϋερβαχ, 1845

Θα μου ειπείτε τώρα τι με έπιασε και ενεθυμήθην τας μελέτας μου επί του εμπνευστού της ιδεολογίας των μεγαλυτέρων και συστηματικοτέρων σφαγών εις την ιστορία της ανθρωπότητος. Μα ήτο ΄μία επιστολή, περιέχουσα πολλά καλά σημεία, που δεν τον αναφέρει καθόλου. Αλλά, δε θέλω να σταθώ εις τα επιμέρους, εις πολλά από τα οποία συμφωνώ, πλήν στο μεγάλο ζήτημα της "αλλαγής". Χωρίς ο καλός επιστολογράφος να το γνωρίζει ενδεχομένως, το τρυκάκι αυτό της "αλλαγής" έλκει την καταγωγήν εκ του Καρόλου. Το φάντασμα και τα κόλπα του από αιώνος νεκρού και απο δεκαετιών (πλέον) αποκαθηλωθέντος προφήτου δε λέει να μας αφήσει. Ενα μέγα κόλπο του μετήλθε ο εκπληκτικός αυτός μαΐστωρ του πολιτικού μαρκετιγκ ήτο αυτό της "αλλαγής". Ναι ωρέ παίδες, δεν ήτο ο Ανδρέας Παπανδρέου (άλλη μανούλα εις το πολιτικό μαρκετιγκ, επαρχιακού βεληνεκούς ωστόσο) ο πρώτος που το λάνσαρε, απλώς ανεμάσα τότε τα προηγουμένως ρηθέντα του Καρόλου.


Τώρα βεβαίως θα μου ειπείτε, τι το κακό έχει το ρητό αυτό. Εκ πρώτης όψεως τίποτε, ίσα ίσα κάποιοι θα ειπούν ότι δηλώνει πώς ο άνθρωπος ήτο μπροστά από την εποχή του. Αλλά για όποιον αγαπά τη Φιλοσοφία, ή τέλος πάντων γνωρίζει την Ιστορία της, ο σαρλατανισμός του πωγωνοφόρου προφήτου είναι εμφανέστατος. Μάλιστα, σαρλατανισμός. Μη λησμονούμε ότι ο Κάρολος έβγαζε τα προς το ζείν ως έμμισθος προπαγανδιστής (εις το χρηματιστήριο επίσης έπαιξε με καταστροφικά προφανώς αποτελέσματα, κάτι που εξηγεί πολλά). Δεν είναι μονον αυτά που λέει, είναι και αυτά που υποννοεί. Γιατί αυτό? Δι'ότι ο ανύποπτος αναγνώστης νομίζει ότι ο Καρολος θέλει να αλλάξει τον κόσμο που οι άλλοι και καλά θεωρούν στατικό και προσπαθούν να τον εξηγήσουν.

Οι φιλόσοφοι λοιπόν - κατά πλειοψηφία- είχαν αποδεχθεί ότι ο κόσμος αλλάσσει. Ο Αριστοτέλης κάπου λεγει εις τα "Μετά τα Φυσικά" ότι αυτός ακριβώς είναι ο ορισμός του κόσμου, ό,τι μεταβάλλεται (εν αντιθέσει προς τον Θεόν που είναι κατ' αυτόν το κινούν ακίνητο).Τα πάντα ρεί που λέμε. ΔΕΝ τον εθεώρουν στατικό (πλην των ελεατων και ακολούθων των, αλλά άλλη κουβέντα αυτό). Αυτό που υποννοεί λοιπόν ο τεθνεώς προφήτης του σκότους, και αυτό που έχουν αποδείξει εν τη πράξει οι ακόλουθοί του, είναι ότι πρέπει να τον αλλάξουμε ΚΑΤΑ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥΣ. Προσέξατε: συμφώνως τοις φιλοσόφοις, ο κόσμος αλλάσσει ούτως ή άλλως, δεν τον αλλάζουμε ημείς. Ζούμε εντός αυτής της αλλαγής (εξ ορισμού).


Ότε λοιπόν, από τον Κάρολο και εντεύθεν ακούτε "αλλαγή" να αντιλαμβάνεσθε "αλλαγή προς το συμφέρον τους". Στην πορεία σφάζουμε και όποιον αντιδραστικό ανθίσταται ή εάν η εποχή έχει ευαισθησίαν με το σφάξιμο, τον φορολογούμε ανηλεώς ή τον ταράσσουμε στη διαφθορα (ελληνική έκδοσις). Και εάν δε με πιστεύετε, γυριστε την Ιστορία που γνωρίζετε. Η πράξις διασαφηνίζει την θεωρίαν.


Δεν είναι κακό να λέμε την αλήθεια, πέρα από τα λεκτικά τρυκ και τσιτάτα του Καρόλου. Ότε ακούω αλλαγή - όπως και ότε ακούω "λαός", "έθνος" και τα άλλα γνωστά λεκτικά τρύκ, σκέπτομαι: ωχ, ωχ, ωχ.


Αλλαγή προς το συμφέρον του τύπου που την ευαγγελίζεται να λέτε.




Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2009

Ημείς δε μεθ'υμών Ευστάθιε

Επιστρέφω, πρώτα ο Θεός, εις το κλεινόν άστυ αύριο, αλλά δεν ανθέστην εις τον πειρασμό να σχολιάσω την καρατόμησιν του λίαν αγαπητού Ευσταθίου Σταυροπούλου, κατά κόσμον δε Στάθη του σκιτσογράφου, εκ του ψηφοδελτίου επικρατείας του πιστοποιημένως πλέον αφασιακού Συριζα ή Παραγουρουνότριχα. Είναι σου λέει "εθνίκι" ο Ευστάθιος. Τουτέστιν Ελληνόφιλος και ουχί προσκυνημένος και αργυρώνητος των ξένων κέντρων και του διεθνισμού. Ωρε ουστ!

Του έχω μια αδυναμία του Ευσταθίου, παλαιώθεν, ότε ακόμη ήτο σκιτσογράφος του αθλίου αυτού φυλλαδίου των ξενοδούλων, του "Ριζοσπάστου", καθ'ότι η πέννα του απεκάλυπτε μονομερώς μεν, ευστόχως δε, πολλά και διάφορα αόρατα εις τον κοινο οφθαλμό. Αργότερα χειραφετήθη κιόλας, ωρίμασε και προς τον πραγματισμόν στραφείς εγένετο εισέτι καλλίτερος. Είναι και Ηλείος, μαυροτσύκαλος, κατά την παράδοσιν των αιώνων - η γαρ Πελοποννησος, των Πελόπων (δημοτικιστί δε μαυρομουτρων) νήσος καλείται παλαιώθεν. Είναι μεν κρίμα που έφαγε τη νεότητά του δέσμιος των μαρξιανών αιρέσεων, αλλά ας είναι καλά που ηλευθερώθη αυτών το νύν και μεγαλουργεί. Θα ήτο κόσμος η παρουσία του επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας, πλην τον έφαγε η μαρμάγκα των υπογείων διαδρομών των "διεθνιστών".

Είναι κρίμα μέγα και αθλιότης ότι η πάλαι ποτε Ελληνική Αριστερα, οι κληρονόμοι του "Ρήγα Φερραίου" είναι πλέον έρμαιο των σταγονιδίων του σταλινισμού που τόσο επιτυχώς ανεχαιτισαν τας δεκαετίας του '70 και '80. Των αποφοίτων και μαθητών των αποφοίτων των περιφήμων "σχολών πρακτόρων" του παλαι ποτε παραπετάσματος τας στρατολογήσεις των οποίων εμείωσε η ύπαρξις της ελληνόφρονος αριστεράς. Διότι μη σας γελάει η ιδέα, τους σταλινοφασίστας εν Ελλάδι δεν τους εσταμάτησε η Δεξιά, αλλά οι μετριοπαθείς του Κέντρου και της Αριστεράς.

Τέλος πάντων, αλλή κουβέντα αυτή. Ας είναι καλά ο άνθρωπος και ας μας χαρίζει τα έργα του του Λόγου εις τον αιώνα. Ουδείς χάνεται Ευστάθιε και μερικές καρατομήσεις αξίζουν περισσότερο εκλογών.


Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2009

Βαλσάκι της 6ης Σεπτεμβρίου

Υπάρχουν ημέραι χαρμοσυναι, ημεραι περισυλλογής, ημέραι αποφράδαι και ημέραι με βαρυτάτην σκιάν. Η σήμερον είναι μια τέτοια ημέρα. 6η Σεπτεμβρίου του 1922 ανεχώρησε το έσχατο ελληνικό στρατιωτικό τμήμα εκ Σμύρνης, σηματοδοτόν την επερχομένη καταστροφή του από χιλιετιών ελληνισμού της Ιωνίας (εκ της 2ας ήδη χιλιετίας πρό Χριστού έχωμεν δεδομένα ελληνικής οικήσεως).

Αλλά ίσως περισσότερο γνωστό είναι το πογκρόμ κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως της 6ης Σεπτεμβρίου του 1955. Τα λεγόμενα Σεπτεμβριανά, σηματοδότησαν την συρρίκνωσιν, και εν συνδυασμώ προς ατυχείς πολιτικάς και εσφαλμένας ασκήσεις των κυβερνήσεων των Αθηνών, την αργότερον εξαφάνισιν της εν Κωνσταντινουπόλει κοινότητος, ήτις εκράτει τα ηνία της οικονομίας της Πόλεως. Ούτω δε το Πατριαρχείον των Ελλήνων και Φάρος του Λόγου, απισχνάσθη έως οστέων προς θρίαμβον των μετά πάθους του λόγου ελληνοκτόνων.

Τέλος πάντων, ούτω πώς εχάθη και η Πόλις μετά την Σμύρνην δια τον ελληνικό λόγο και μόνον σποραδικώς ακούεται πλέον ελληνική λαλία εν αυτήι, ίνα πληρωθούν τα σχέδια του σκότους προς εξαφάνισιν της ελληνικής και των εσχάτων οχυρών της. Τα δε επίχειρα της εξουθενώσεως του γένους και της καλπαζούσης παρακμής έως σήμερον εισπράττωμεν.

Τον Καζαντζίδη παντως τον ακούει κανείς να τραγουδά ελληνιστί και τουρκιστί το μελαγχολικό βαλσάκι μιας εντελώς χαμένης εποχής παρά την οδό Istiklal, κάποτε το επίκεντρον του ελληνικού εμπορίου που τόσον μισούν οι ελληνοκτόνοι και εν Κωνσταντινουπόλει και εν Αθήναις.




Μικρά τις παρηγορία μεγαλείου απωλεσθέντος.

Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2009

Προεκλογική Παρασκευή

Αυτά είναι. Χρηματιστηριακώς, ουδέν έχω παράπονον. Η λατρεμένη μου ΕΤΕ δε με απογοητεύει εις τας ανόδους, τώρα δε, δεν με απογοητεύει και εις τας καθόδους. Λατρεία, κι ας είναι γηραιά Κυρία. Επήγε να με στοππάρει, αλλά την εγλίτωσα και το νύν εις τα 2181, ουδόλως με χαλά το διάφορον. Θα ειδώ τι θα γίνει από εβδομάδα ωστόσο η Αμερική ξανά προς τη δόξα τραβά.

Πολιτικώς, η πληροφορία μου εβγήκε σωστή. Ορθώς μοι παρήγγειλε το πουλάκι. Εδώ που τα λέμε, καλλιτέρα πηγή δύσκολο να είχον ευρεί, οπότε κι αυτό δεν ήτο εντελώς αναπάντεχον. Εκλογαί λοιπόν. Η χαρά του δημοσίου υπαλλήλου (ΔΥ) και του υποψηφίου ΔΥ αφισσοκολλητού. Δια την οικονομία όμως διάλυσις. Προβλέπεται δε κυβερνητική αδυναμία και αστάθεια. Και πώς όχι, αφού και την προηγουμένη φορά, κατά τύχη γλιτώσαμε τα καραγκιοζιλικια της οικουμενικής και της συγκυβερνήσεως του αίσχους. Οι παλαιότεροι τα ενθυμούνται, οι νεώτεροι θα τα πληρώνουν ώς που να πεθάνουν.

Έχει και Πανσέληνο απόψε βεβαίως, δυσχερεστάτη όψιν δι'ημάς και πολλούς. Ειρήσθω εν παρόδω πάντως ο Καραμανλής πρέπει να έχει καλόν αστρολόγο. Και, όσο και εάν φαίνεται περίεργον τα άστρα του Οκτωβρίου δεν προβλέπουν απαραιτήτως την συντριπτική του ήττα και εξαφάνισιν που λέγουν πολλοί. Ίσα ίσα κάποιου είδους δευτέρα ευκαιρία διαφαίνεται, ένεκα η αποχώρησις του Κρόνου εκ του ζωδίου του. Φέρνει και επιβράβευσιν επι τηι σκληρήι εργασία ασφαλώς, αλλά δεν είμαι βέβαιος ότι εμπίπτει εις αυτό ο ΚΚ ο β'.

Αλλά, Παρασκευή εσπέρας, δε βαριέσαι. Το ζήτημα είναι να περνάμε κατά το δυνατόν καλλίτερον. Και με Πανσελήνους κόντρα και με την οικονομία χάλια και με το καιρόν κάταντι.



Ταχ' αύριον έσσετ' άμεινον!

Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2009

Αίσιον και ευτυχές το νέον έτος

Πρώτη Σεπτεμβρίου σήμερον, πρώτη του Ορθοδόξου εκκλησιαστικού έτους, εύχομαι ολοψύχως έτη πολλά και καλά. Τα έχουμε ολίγον λησμονήσει αυτά, και λογικόν, η εγχωρία παράδοσις ευρίσκεται εν εκκλείψει. Αλλά, τέλος πάντων, πρωτοχρονιά σήμερον.

Μανθάνω εξ εγκύρου πηγής ότι επίκειται ανακοίνωσις ημερομηνίας εκλογών, αλλά αυτά βεβαίως σπανίως αναγγέλονται μετ' ακριβείας. Με διεξαγωγή δε προώρων προεδρικών εκλογών, σουλέει. Αλλόκοτα πράγματα. Αυριο μοι είπον. Οψόμεθα.

Εξηγεί αυτό ίσως την έως σκανδαλώδη αντίστασιν της ημετέρας αγοράς εις οιουδήποτε είδους διόρθωσιν. Τώρα βεβαίως, αυτά αργά ή γρήγορα ευρίσκουν τον δρόμον τους. Οψόμεθα λοιπόν τι τέξεται η επιούσα, αρχαί του έτους είναι ακόμη.

Διαπρύσιος υπέρ υμών προς Θεόν ευχέτης,

Θρασύβουλος Καλοχαιρέτας