Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Υπαρξιακά ερωτηματα

Δηλαδή, εάν αντιλαμβάνομαι ορθώς, καλουμεθα να απαντησωμεν εάν:

1. Επιθυμούμε μειωσιν του δημοσίου
2. Δεχόμεθα να μας χαριστεί 100 δις χρέους
3. Αποφασιζωμεν να παραμεινωμεν εντός της ζώνης του Ευρώ
4. Αποδεχομεθα αντί να έχουν τον απόλυτο έλεγχο του κορβανα οι ψηφισμενοι αντιπρόσωποι των κομμάτων μας, αυτοί να λογοδοτούν βάσει συγκεκρμενων όρων εις τους δανειστας


Εν τάξει, θέλει σκεψιν. Δίοτι ακούγεται μεν χάλια, αλλα εχωμεν κ καλας εναλλακτικάς, όπως η ερίτιμος Αλέκα. Αλλα τι να διαλέξεις? Τούτους εδώ? Ιδού το ερώτημα. Το μη χείρον αναζητούμε.

Εώς τότε θα μου πείτε, τι μας λες τώρα, εδώ μας έλεγες Οκτώβριος ο μην των Κράχ. Ε, καλώς, εάν μεν είχατε τράπεζες, χάσατε 1/3, εάν όχι χαρείτε όσο κρατάει.

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

Η ώρα των εξήκοντα λεπτών (2011)

Από αρχαιοτάτων χρόνων, η ώρα έχει 60 λεπτά. Έγραφον επέρυσι ότι μετ'ου πολύ θα έρθει η ώρα των εξήκοντα λεπτών και δια το ελλαδικόν χρέος. Αναγιγνώσκων το κείμενο εκείνο, ειλικρινώς διερωτώμαι που τα ευρίσκω ο μπαγάσας ώρας-ώρας.

Αλλά, πέραν των προς εαυτόν ερωτήσεων, βλέπωμεν ήδη ότι τα 60 λεπτά παίζουν κυρίαρχον ρόλον. Εξήκοντα λεπτά ζητούν αι τράπεζαι, εξήκοντα λεπτά θέλουν να τους κουρεύσουν οι Γερμανοί. Κάπου εκεί ανάμεσα θα παιχθεί το παίγνιον.

Αι συνέπειαι αυτής της κουράς εν χρώ, που δεν είναι πλέον η απαλοτάτη κόμμωσις του Ιουλίου, θα είναι φοβούμαι λίαν δυσμενείς. Και θέλω ειλικρινώς να μοι ειπούν οι αγορασταί των τραπεζών τι ακριβώς προσδοκούν? Ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος? Θεολογούν ή κερδοσκοπούν? Και κάπως έτσι, ίνα διατηρήσωσιν μερικάς θέσεις σπογγοκωλαρίων απεμπολούν οι κυβερνώντες τα συγκεντρωμένα ελληνικά κεφάλαια δεκαετιών και θα καταλήξουν εις τους ξένους αντί πινακίου φακής.

Αλλά, τές πα, συνεχίζω. Η επικειμένη αναδιάρθρωσις είναι κακίστη. Μετατρέπει την Ελλάδα εις αποικίαν ινα μη απολυθώσι τα κομματικά στρατά, κάτι που έπρεπε ΗΔΗ να έχει γίνει και αργά ή γρήγορα εις βαθμόν τινά θα γίνει.

Ευρισκόμεθα ενωρίς εις την κρίσιν και την απωλεσθείσα δια την χώραν δεκαετίαν.

Επιβεβαιώνομαι και δεν μοι αρέσει ουδόλως. Οψόμεθα και προσευχόμεθα.

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

Ο μην των Κράχ

Εν αντιθέσει προς τον αγαπητόν ανιψιόν mc, εγώ ουδεμία έχω αμφιβολία ότι ο Οκτώβριος είναι ο μην των Κράχ. Όχι ως προς την δύστηνο πατρίδα βεβαίως, εδώ ομιλούμε δια πολλά έτη ζόφου βουτηγμένου στην κρατικοδίαιτη προοδευτουριά. Διεθνώς ομιλώ. Καθώς μάλιστα βλέπω πολλές κ σημαντικές αντιστάσεις διαρρηγνυομενας, ουδεμίαν έχω αμφιβολία ότι δεν είμεθα στο τέλος της ταλαιπωρίας.

Βλέπω επίσης να ξεγράφουν σιγά-σιγά και οι ισχυρότεροι συμμαχοί μας την πατρίδα μας. Εις χείρας των ανικάνων, να μην ειπώ προδοτών των νεωτέρων γενεών υπέρ των πελατών τους, η χώρα, δεν παραξενεύει αυτό. Εδώ ο κόσμος χάνεται, αυτοί θα κάνουν λέει... πρόωρο συνταξιοδότησιν ορισμένων χιλιάδων που θα εδυναντο ήδη να είναι συνταξιούχοι.

Και αυξησιν μισθών βεβαίως. Όπως λέει και μια ψυχή, κλείνουμε τα μαγαζιά Παρασκευή και δεν ξέρουμε ποίο ΣΚ θα σκάσει το κανόνι.

Αλλά, δεν πειράζει, τουλάχιστον αντιστεκόμεθα εις τους κακούς δυτικούς. Διότι, εν τέλει, η άρχουσά μας τάξις πάντοτε ως Αφρασιατική συμπεριεφέρετο.