Ανησυχώ ολίγον, αλλά δε βαριέσαι!

Κατ'αρχάς ευρίσκομαι εν συγχύσει. Ανοιξα μεν θέσιν μακράν περί τα 800, μέγα σημείον καμπής κατ'εμέ, όπως ενδεχομένως ειδατε και χαίρομαι που ανήλθαμε. Ωστόσο με προβληματίζει ακόμη η αδυναμία διασπάσεως του 839. Εάν δεν ειδώ αυτό δεν είμαι βέβαιος πώς μπορώ να αισθανθώ ασφαλής. Οπότε απλώς θα αρκεσθώ να ανοιγοκλείνω θέσεις περί το 800 (εάν ανεβοκατέβει), και ό,τι ήθελε προκύψει, ή να κάμω περαιτέρω αγοράς μετά πειστικήν διάσπασιν του 839. Τουτέστιν τίτλων εν Ελλάδι, όπου αυτή την φοράν δεν εξετέθην.

Τα ίδια Παντελάκη μου δηλαδή, αλλά ειλικρινώς ακρη δε βγάζω και δια να είμαι ειλικρινής η περίπτωσις επιστροφής της μαμας-Άρκτου παραμένει και ο κίνδυνος ελλοχεύει. Ίσως να έχουμε και κίνησιν εντός εύρους, δεν μοι είναι καθ'ολου σαφές το πράγμα. Βεβαίως ενίοτε η ανησυχία είναι καλό πράγμα, αλλά με αυτά και με αυτά τα θυμοσοφικά, λαβέ το ωόν και δος αυτώ κουράν.

Οπότε αντί να προσπαθήσω να προβλέψω, απλώς παρακολουθώ και ό,τι ήθελε προκύψει.