Η σημερινή εκ νέου υποχώρησις δηλοί μεν ότι πέραν πάσης αμφιβολίας δε θα ησυχάσωμεν εάν οι έξω δεν ολοκληρώσουν την διόρθωσίν των, όπερ και προβλέψιμον, δεικνύει ωστόσο και ότι καθ΄όσον η αγορά λειτουργεί ως προεξοφλητικός μηχανισμός (τουτέστιν: ολίγον τι), η Ελλάς δε φαίνεται να εκφεύγει εκ του τέρατος της κρατικώς επιβαλλομένης υφέσεως εις το εγγύς μέλλον. Τι βλέπει η αγορά και υποχωρεί ραγδαίως εις έδαφος ήδη υπερβολής? Δύσκολον να το είπω άνευ βοηθείας αλγορίθμων, πλην των χονδρικώς προβλεπομένων.
Από την άλλην, φάινεται ότι το πραγματικόν ερώτημα δεν είναι πλέον εάν οι έξω θα κάμουν επόμενα χαμηλά εις χρυσόν (ταύτα γίνονται αλλεπαλλήλως) αλλά εάν θα παραδώσουν εις την Μεγάλην Άρκτον μέρος ή όλα τα κέρδη της εσχάτης ανωφερείας.
Οψόμεθα και το φθινόπωρον προβλέπεται έντονον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου