Tα Ελληνικά Νομισματοκοπεία που κλείνουν- προσωρινώς

Χαμος σήμερον εν Αθήναις. Στάσις των λεωφορείων σου λέει. Έμφραγμα το κλεινόν άστυ. Όλοι με τα Ι.Χ εν οδοίς. Χαλί αυτοκινήτων, χάλι ελληνικόν. Εκλεισε σου λεει και το μετρό δια την διαδρομήν προς αεροδρόμιο καθ' ένα τμήμα. Θα γίνει σου λεει επιτελους η στάσις Νομισματοκοπείου. Χε, χε, τι παιγνίδια παίζει καμμιά φορά η γλώσσα.

Τα έχω ξαναείπεί εις τον μίτον του Αγίου Γεωργίου. A proposito, χαμός οι λιρίτσες, έτσι? Χε, χε, κορόιδευαν τον Καλοχαιρέτα ως μορμολύκιο που φυλά τας λίρας, αλλά πόσο είχε τότε η λίρα και πόσο τώρα? Αλλά ας επανέθλω εις τον μίτον του Αγίου Γεωργίου. Έλεγα λοιπόν εκεί ότι η γλώσσα μας το λέει ωραία: νόμισμα του νού είναι το χρήμα. Νομίζουμε ότι κάτι αξίζει - ειδικώς το τυπωμένο- κατόπιν συμβάσεως. Δηλαδή συμφωνούν όλοι οι συναλλασσόμενοι ότι κάτι αξίζει. Αλλιώς βράστα. Οι Εγγλεζοι το λένε αντιστοίχως: currency, το τρέχον, η τρέχουσα αξία. Τώρα δηλαδή αξίζει,αυριο ποίος ξευρει.

Έχει αναφερθεί και εις την γειτονία μας πλειστάκις η δημιουργία νομισματος ως πίστωσις εκ των τραπεζών. Υπάρχει όμως και ένα άλλο, πολύ σημαντικότερο δια την ελληνική πραγματικότητα νομισματοκοπείο. Οι ροές που δημιουργεί η μοναδική ελληνική πατέντα των μεταχρονολογημένων επιταγών. Νόμισμα έιναι κι αυτό δε συμφωνείτε? Λαμβάνεις μιαν επιταγήν και νομίζεις ότι θα εισπράξεις κάποια αξία. Κουίζ: δοθέντος ότι η κρίσις ήρξατο δια πιστωτικής ξηράνσεως τέλη Σεπτεμβριου-Οκτώβριο, πότε αναμένουμε να σκάσουν λ.χ. αι εξάμηνοι επιταγαί? Το λέω και με δεδομένο ότι ένα μεγάλο κομμάτι του εφετινού χρέους κάνει να αναχρηματοδοτηθεί τον Απρίλιο.

Αλλά και το άλλο μεγάλο νομισματοκοπείο της Ελλαδικής πραγματικότητος, τα ακίνητα ασθμαίνει. Μην ειπώ χειρότερα δηλαδή, ότι αρχίζει ο κόσμος να μην νομίζει τα ακίνητα ως σταθερά αξία - κάθε άλλο. Κι εδώ που ταλέμε τέτοια που κτίζουν οι απόφοιτοι του ηρωικού Πολυτεχνείου (και να με σγχωρεί ο Ερμής). να ειπώ ότι έχουν άδικο? Τι χειρότερο να περιμένουμε δηλαδή? Μα, το τρίτο νομισματοκοπείο, τον τουρισμό. Νομίζουμε ότι είμεθα τόσο καλοί που θα συνεχίσουμε να μαζεύουμε τον πλούτο των επισκεπτων μας χωρίς μείωσιν εν τω μέσω κρίσεως? Μα το ζήτημα με τα νομίσματα είναι ότι πρέπει να τα νομίζουν όλοι, όχι μονον η μία πλευρά.

Το 2009 θα είναι εξαιρετικώς ενδιαφέρουσα χρονιά. Και νομίζω ότι έως το τέλος του θα έχουμε αναθεωρήσει δραματικώς όλα όσα νομίζαμε λιγο-πολύ σταθεράς αξίας. Ίσως δεν αλλάξουμε το Ευρώ, αλλά, άλλα νομισματα θα αλλάξουν. Ειναι λοιπόν όλα τόσο μαύρα? Προτιμώ να είμαι αισιόδοξος και να διαπιστώσω ότι όλα είναι ζήτημα χρόνου. Μόνον το ΠόΤΕ θα σταματήσει η κρίσις και θα έλθουν καλλιτερες ημέρες αγνοούμε.

Πάντως το Νομισματοκοπείον - τουλάχιστον ως στάσις μετρό- θα ανοίξει τον Σεπτέμβριο του 2009, μαθαίνω.