100π κείμενα

Α, μάλιστα. Ούτε και ενθυμούμαι πότε ανήρτησα το πρώτον αυτό το ιστολόγιον. Άκόμη το "Φρόνημα" ήτο "ρευστόν", οπότε ήτο μετά τα Χριστούγεννα του 2007. Νομίζω ήτο αρχάς του 2008, περί την ανάρτησιν του κειμένου των Αλκυονίδων , όμως πραγματικώς δεν ενθυμούμαι. Για την ακρίβεια, το είχον εντελώς λησμονήσει και μονον ότε εγράφην δια να παρακολουθήσω το ιστολόγιον του Swearengen, μοι το υπενεθύμισε αυτομάτως το Google. Αλλά, ουδέπω το χρησιμοποίησα, άλλως τε το πρώτον Καλοχαιρέτειον πόνημα συνέχισε να υφίσταται άνευ πολλών οχλήσεων.  Τριακόσια δέκα τέσσερα (314) κείμενα μετά ωστόσο, εκατό φορές το π δι' όσους τα κοιτούν αυτά, το κλίμα έχει δραματικώς αλλάξει.

Αι διαρκείς διαγραφαί σχολίων εκ του φόρουμ, πολλαπλαί διαγραφαί και του Καλοχαιρέτου, αλλά κυρίως η καρατόμησις του ιστολογίου του Αλή Βαβά, μας ωθούν να ενεργοποιήσωμεν και αυτό το θερινό και δίκην κατόπτρου σημείον. Καλό είναι να κρατούμε μια πισινή. Είναι η εποχή των πισινών...

"Όλα θα πάνε καλά" ξεκινά ο Αριστοτέλης τη διαθήκη του, όπως την καταγράφει ο Διογένης ο Λαέρτιος, αλλά εάν κάτι παει άσχημα, αυτά θέλω να γίνουν. Η προληψις είναι καλλιτέρα της θεραπείας, κατά τα γνωστά. 

Αντε, καλημέρα και καλή Κυριακή και χαϊρλίτικο το νέον (αλλ' ουχί και τόσον) ιστολόγιον.