Κονιαραίοι και καραμανλήδες

Κάπου έγραψα τις άλλες περί των μεταναστευόντων Ελλήνων. Κατά πλήθη δε προς Κωνσταντινούπολιν και Ανατολία εν γένει. Ενεθυμήθην ούτω πώς, τον σκοπόν ταύτον, λίαν παρ'ημίν το πάλαι διαδεδομένον, του Κόνιαρη (εξ Ικονίου, τουρκιστί δε Κονιαλή). Κάποτε είχαμε εν Ελλάδι Κονιαραίους Τούρκους περί την νυν Πτολεμαϊδα, (και Τσερκέζες εξωτικές), εφύγαν με την Ανταλλαγήν και κατόπιν. Τώρα φεύγουν και οι Ελληνόπαιδες. Διακονιαραίοι εργασίας, πρόσφυγες του απατάλου, ανικάνου και διεφθαρμένου ελαδιστάν. Και τους συγγενείς των Yιουρούκους (εκ του yürü- περιπατώ) Τούρκους είχαμε το πάλαι. Περιπατητάς, τουτέστιν, περιπλανωμένους.

Yürü yavrum yürü.

Περιπάτει, μωρό μου, περιπάτει.

Εκεί επιστρέψαμε. Οίκαδε, τρόπον τινά.