Προς την λύσιν

Το ελληνικόν δράμα βαδίζει προς την λύσιν του, δια του ενός ή του ετέρου τρόπου. Δεν έχω καταλήξει εάν οι εταίροι θέλουν να μας τιμωρήσουν ή δεν έχουν διάθεσιν να αποχωριστούν το παραδάκι τους. Εικάζω και τα δύο και εν τω μεταξύ πιέζουν αφορήτως. Δεν είναι απαραιτήτως κακό αυτό εις χείρας ικανών πολιτικών, το πρόβλημα είναι ότι τέτοιους δε φαίνεται να έχωμεν.

Όπως και να έχει η είδησις της ημέρας δεν είναι ότι ο Πρόεδρος παρητήθη της αποζημιώσεώς του (355.000 Ευρώπουλα), αλλά ότι εβγήκε αντάρτης (επιτέλους) εις τα κανάλια κατά του Σόιμπλε.



Αυτό προεξοφλεί γεγονότα. Άρα, το δράμα κορυφούται και συντόμως θα έχωμεν δραστικήν αλλαγήν. Εαν δε ενθυμούμαι καλώς ο Σταγειρίτης καλεί αυτό το φαινόμενο "περιπέτεια".

Γρηγορείτε και προσεύχεσθε.

ΥΓ Δια να έχωμεν καλό ερώτημα, τι ακριβώς κάμνουν οι Γερμανοί και διατάσσουν εκλογάς ή μη; Δανείζουν δε λέω, αλλά μην το εξευτελίσωμεν μέχρις αηδίας κιόλας. Δηλαδή εάν εδάνειζαν οι Εγγλέζοι θα μας επέβαλλαν μοναρχία ή εάν οι Κινέζοι κομμουνισμόν? Δύστηνος η μοίρα του δανειζομένου και κακώς, πολυ κακώς δεν εβάρέσαμε το κανόνι όταν έπρεπε (ωραία φωτό, μα που τις ευρίσκω ο μπαγάσας).