Κατά τα φαινόμενα, ουχί μόνον αποδεικνύεται ότι οι Έλληνες πολιτικοί είναι ικανότατοι, έχοντες βολέψει τους οπαδούς τους εις βάρος του γενικού πληθυσμού εις τον αιώνα τον άπαντα, αλλά τώρα επήραν και τα φράγκα που θα τους επιτρέψουν να... βολέψουν και άλλους. Ας μην παραπονούμεθα, εν τέλει απεδείχθησαν γατόνια, τουλάχιστον εκ μιας πρώτης ματιάς που έριψα εις τα νούμερα, μια χαρά βγαίνουν.
Να δούμε πώς θα ρίξουν την ανεργία και εάν καταφέρουν να εφαρμόσουν το απίθανο φεσοπρόθεσμον μόνον (που ίσως και να μη χρειασθεί: εάν πάρουμε το παραδάκι/αλλάξουμε τα ομολογα εντός του Αυγούστου, ποιούμε τον κόνικλον το χειμώνα).
Αλλά, σήμερον δε θέλει γρίνια. Θέλει μάλλον χαμόγελα ικανοποιήσεως. Δια μίαν εισέτι φοράν, εσώθημεν.
Αναρτήσεις
1 σχόλιο:
Αγαπητέ κε Καλοχαιρέτα τα σέβη μου.
Πρώτα πρώτα να σας ευχαριστήσω έστω και καθυστερημένα για τα καλά σας λόγια για το blog μου σε παλαιότερη ανάρτησή σας η οποία μόλις σήμερα υπέπεσε στην αντίληψή μου.
Εν συνεχεία, θα συμφωνήσω με τα γραφόμενά σας, πλην όμως θα αναρωτηθώ: εως πότε θα σωζόμαστε; εως πότε η κομματική επιβίωση των εθισμένων στην εξουσία - ματαιοδοξία - πλεονεξία πολιτικών μας θα υποθηκεύει τις ζωές μας και τις ζωές των παιδιών μας;
Ίσως η πτώχευση να ήταν η μόνη ελπίδα του έθνους μας. Δύσκολη κατάσταση, αλλά ίσως η μοναδική ελπίδα της δημοκρατίας και του έθνους.
Να είστε πάντα καλά.
Δημοσίευση σχολίου