Προθέσεις εξοντώσεως

Έχω και κατά το παρελθόν γράψει ότι τα ολοκαυτώματα είναι μάλλον σπάνια εις την Ιστορία. Οχι, πολύ συχνότερα ειναι τα χαμηλής ορατότητας εκκαθαριστικά σχήματα. Αντί να σκοτώνεις τον άλλον δηλαδή, σπάς επανειλημμένως το μαγαζί του. Ή, αντί να αποικίσεις μαζικώς χώραν τινά, στοχεύεις εις τα τέκνα. Είτε κανείς δεβρισμέ (ελληνιστι δε φόρον του αίματος καλούμενον),τα παίρνεις δηλαδή γενιτσάρους, ως έως της σήμερον κάνουν αι ξενοδουλοι ιδεολογίαι εν Ελλαδι, είτε δεν τα αφήνεις να γεννηθούν, είτε ευννοείς τάς γεννήσεις μιας ομάδος έναντι άλλων κοκ.

Αναγιγνωσκων δε, άμα τε και φριττων φρίκη μεγάλη, τα "μέτρα" της κυβερνήσεως -πτου-στα-μούτρα-σας-κιοραταδες, σχηματίζουν την βεβαιότητα ότι ετούτοι εδώ ειναι τόσους τον βαρέως ανθέλληνες που οι κομμουνισταί ομοιάζουν με εθνικούς ευεργέτας ενωπιόν τους. Εύγε λοιπόν, περικοψατε παν βοήθημα και φορολόγησατε απηνώς τους γονείς. Λες και λιγο υποφερουν. Αξιος ο μισθός σας.

Εγώ τέκνα δεν έχω, αλλά το σωστό να λέγεται. Δια να σώσουν τάς αργομισθίαςς των κουραδομηχανών αφισσοκολλητών ποινικοποιούν την γέννησιν ελληνοπούλων. Οχι με σφαγές βρεφών, δια της φορολογίας.

Περί δε της γελοιότητος της βαρείας φορολογησεως απο το πρώτο ευρώ των ελεύθερων επαγγελματιών, ας ειπώ μόνον ότι ευρίσκομαι τεταπεινωμένος. Διότι μου τα έλεγον ότε επέστρεψα εν Ελλαδι να τα κρυπτώ κι εγώ τα εδήλωνα όλα.

Πτου σας ξεφτιλισμένοι που θα μας κάνετε όλους κλέπτας και υπερηφάνους που δε σας πληρώνουμε τα μασκαραλίκια σας.