Κατά κρημνόν και.. οπίσω!

Προ τετραετίας, μοι εζήτησε αγαπητόν στέλεχος του Capital.gr να ιστολογήσω. Καθ'ότι ήτο όμως ημέρα 13η, αποφράς τοις Έλλησιν μετά την ημέρα εκείνη του Απριλίου του 1204, ηρξάμην το "Φρόνημα", τότε "ταυρώδες", την επομένη. Δηλαδή, εάν ενθυμούμαι καλώς ήτο ολίγον μετά τα μεσάνυκτα, ξημερώνοντας της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Άρα, πάνε ήδη τέσσαρα έτη. Περνά ο καιρός.

Το επόμενον έτος, 2008, την αυτήν ημέρα έσκασε η Lehman Bros, ανεκοινώθη δε την επομένην 14ην, επίσης του Σταυρού.

Και εφέτος, συμφώνως απολύτως σαφείς πληροφορίας, σήμερον 13ην ήτο να σκάσει η Ελλάς, το "δημόσιόν" της δηλαδή. Η ιστορία μάλλον δεν θα γράψει το τι εγένετο και εσταμάτησε το καραγκιοζιλίκιον που θα εδικαίωνε τον Βαρουφάκην και τον κάθε βαρουφάκην, παρ' εκτός και αποφασίσω κάποτε να την γράψω - που δεν το βλέπω.

Δεν μοι ήρεσε το σκάσιμον τώρα. Διότι σκεφθείτε να γίνει κουρά χρέους άνευ κουράς του "δημοσίου". Θα μας μείνουν και οι φόροι και η ρετσινιά του βαταχτσή φεσσαδόρου και οι υπεράριθμοι δερβεναγάδες και δε θα σηκώσουμε ποτέ κεφαλήν. Άρα έπρεπε να καθυστερήσει. Γεγονός πάντως είναι ότι σήμερον δεν εσκάσαμε, αν και όπως έχω πολλάκις γράψει αι ελίτ που θέλουν να μας εκφορτώσουν εκ του Ευρωπαϊκού άρματος πληθαίνουν. Ευτυχώς δεν δύνανται - ακόμη.

Και ούτω πώς θα εορτάσω τα γενέθλιά του "Φρονήματος" αύριον άνευ ελλείψεων βασικών ειδών εν τωι κλεινώι άστει.

Αύριο βεβαίως είναι μια άλλη ημέρα.