Η Αλλαγή και η ενδεκάτη θέσις επί του Φόϋερβαχ

(...) XI. Die Philosophen haben die Welt nur verschieden interpretiert; es kömmt drauf an, sie zu verändern. Karl Marx, Thesen über Feuerbach, 1845

(...) ΧΙ Οι φιλόσοφοι έχουν εξηγήσει τον Κόσμο ποικιλοτρόπως - το ζήτημα είναι να τον αλλάξωμεν. , Κάρολος Μαρξ, Θέσεις επί του Φόϋερβαχ, 1845

Θα μου ειπείτε τώρα τι με έπιασε και ενεθυμήθην τας μελέτας μου επί του εμπνευστού της ιδεολογίας των μεγαλυτέρων και συστηματικοτέρων σφαγών εις την ιστορία της ανθρωπότητος. Μα ήτο ΄μία επιστολή, περιέχουσα πολλά καλά σημεία, που δεν τον αναφέρει καθόλου. Αλλά, δε θέλω να σταθώ εις τα επιμέρους, εις πολλά από τα οποία συμφωνώ, πλήν στο μεγάλο ζήτημα της "αλλαγής". Χωρίς ο καλός επιστολογράφος να το γνωρίζει ενδεχομένως, το τρυκάκι αυτό της "αλλαγής" έλκει την καταγωγήν εκ του Καρόλου. Το φάντασμα και τα κόλπα του από αιώνος νεκρού και απο δεκαετιών (πλέον) αποκαθηλωθέντος προφήτου δε λέει να μας αφήσει. Ενα μέγα κόλπο του μετήλθε ο εκπληκτικός αυτός μαΐστωρ του πολιτικού μαρκετιγκ ήτο αυτό της "αλλαγής". Ναι ωρέ παίδες, δεν ήτο ο Ανδρέας Παπανδρέου (άλλη μανούλα εις το πολιτικό μαρκετιγκ, επαρχιακού βεληνεκούς ωστόσο) ο πρώτος που το λάνσαρε, απλώς ανεμάσα τότε τα προηγουμένως ρηθέντα του Καρόλου.

Τώρα βεβαίως θα μου ειπείτε, τι το κακό έχει το ρητό αυτό. Εκ πρώτης όψεως τίποτε, ίσα ίσα κάποιοι θα ειπούν ότι δηλώνει πώς ο άνθρωπος ήτο μπροστά από την εποχή του. Αλλά για όποιον αγαπά τη Φιλοσοφία, ή τέλος πάντων γνωρίζει την Ιστορία της, ο σαρλατανισμός του πωγωνοφόρου προφήτου είναι εμφανέστατος. Μάλιστα, σαρλατανισμός. Μη λησμονούμε ότι ο Κάρολος έβγαζε τα προς το ζείν ως έμμισθος προπαγανδιστής (εις το χρηματιστήριο επίσης έπαιξε με καταστροφικά προφανώς αποτελέσματα, κάτι που εξηγεί πολλά). Δεν είναι μονον αυτά που λέει, είναι και αυτά που υποννοεί. Γιατί αυτό? Δι'ότι ο ανύποπτος αναγνώστης νομίζει ότι ο Καρολος θέλει να αλλάξει τον κόσμο που οι άλλοι και καλά θεωρούν στατικό και προσπαθούν να τον εξηγήσουν.

Οι φιλόσοφοι λοιπόν - κατά πλειοψηφία- είχαν αποδεχθεί ότι ο κόσμος αλλάσσει. Ο Αριστοτέλης κάπου λεγει εις τα "Μετά τα Φυσικά" ότι αυτός ακριβώς είναι ο ορισμός του κόσμου, ό,τι μεταβάλλεται (εν αντιθέσει προς τον Θεόν που είναι κατ' αυτόν το κινούν ακίνητο).Τα πάντα ρεί που λέμε. ΔΕΝ τον εθεώρουν στατικό (πλην των ελεατων και ακολούθων των, αλλά άλλη κουβέντα αυτό). Αυτό που υποννοεί λοιπόν ο τεθνεώς προφήτης του σκότους, και αυτό που έχουν αποδείξει εν τη πράξει οι ακόλουθοί του, είναι ότι πρέπει να τον αλλάξουμε ΚΑΤΑ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥΣ. Προσέξατε: συμφώνως τοις φιλοσόφοις, ο κόσμος αλλάσσει ούτως ή άλλως, δεν τον αλλάζουμε ημείς. Ζούμε εντός αυτής της αλλαγής (εξ ορισμού).

Ότε λοιπόν, από τον Κάρολο και εντεύθεν ακούτε "αλλαγή" να αντιλαμβάνεσθε "αλλαγή προς το συμφέρον τους". Στην πορεία σφάζουμε και όποιον αντιδραστικό ανθίσταται ή εάν η εποχή έχει ευαισθησίαν με το σφάξιμο, τον φορολογούμε ανηλεώς ή τον ταράσσουμε στη διαφθορα (ελληνική έκδοσις). Και εάν δε με πιστεύετε, γυριστε την Ιστορία που γνωρίζετε. Η πράξις διασαφηνίζει την θεωρίαν.

Δεν είναι κακό να λέμε την αλήθεια, πέρα από τα λεκτικά τρυκ και τσιτάτα του Καρόλου. Ότε ακούω αλλαγή - όπως και ότε ακούω "λαός", "έθνος" και τα άλλα γνωστά λεκτικά τρύκ, σκέπτομαι: ωχ, ωχ, ωχ.

Αλλαγή προς το συμφέρον του τύπου που την ευαγγελίζεται να λέτε.