Επιστρέφω, πρώτα ο Θεός, εις το κλεινόν άστυ αύριο, αλλά δεν ανθέστην εις τον πειρασμό να σχολιάσω την καρατόμησιν του λίαν αγαπητού Ευσταθίου Σταυροπούλου, κατά κόσμον δε Στάθη του σκιτσογράφου, εκ του ψηφοδελτίου επικρατείας του πιστοποιημένως πλέον αφασιακού Συριζα ή Παραγουρουνότριχα. Είναι σου λέει "εθνίκι" ο Ευστάθιος. Τουτέστιν Ελληνόφιλος και ουχί προσκυνημένος και αργυρώνητος των ξένων κέντρων και του διεθνισμού. Ωρε ουστ!
Του έχω μια αδυναμία του Ευσταθίου, παλαιώθεν, ότε ακόμη ήτο σκιτσογράφος του αθλίου αυτού φυλλαδίου των ξενοδούλων, του "Ριζοσπάστου", καθ'ότι η πέννα του απεκάλυπτε μονομερώς μεν, ευστόχως δε, πολλά και διάφορα αόρατα εις τον κοινο οφθαλμό. Αργότερα χειραφετήθη κιόλας, ωρίμασε και προς τον πραγματισμόν στραφείς εγένετο εισέτι καλλίτερος. Είναι και Ηλείος, μαυροτσύκαλος, κατά την παράδοσιν των αιώνων - η γαρ Πελοποννησος, των Πελόπων (δημοτικιστί δε μαυρομουτρων) νήσος καλείται παλαιώθεν. Είναι μεν κρίμα που έφαγε τη νεότητά του δέσμιος των μαρξιανών αιρέσεων, αλλά ας είναι καλά που ηλευθερώθη αυτών το νύν και μεγαλουργεί. Θα ήτο κόσμος η παρουσία του επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας, πλην τον έφαγε η μαρμάγκα των υπογείων διαδρομών των "διεθνιστών".
Είναι κρίμα μέγα και αθλιότης ότι η πάλαι ποτε Ελληνική Αριστερα, οι κληρονόμοι του "Ρήγα Φερραίου" είναι πλέον έρμαιο των σταγονιδίων του σταλινισμού που τόσο επιτυχώς ανεχαιτισαν τας δεκαετίας του '70 και '80. Των αποφοίτων και μαθητών των αποφοίτων των περιφήμων "σχολών πρακτόρων" του παλαι ποτε παραπετάσματος τας στρατολογήσεις των οποίων εμείωσε η ύπαρξις της ελληνόφρονος αριστεράς. Διότι μη σας γελάει η ιδέα, τους σταλινοφασίστας εν Ελλάδι δεν τους εσταμάτησε η Δεξιά, αλλά οι μετριοπαθείς του Κέντρου και της Αριστεράς.
Τέλος πάντων, αλλή κουβέντα αυτή. Ας είναι καλά ο άνθρωπος και ας μας χαρίζει τα έργα του του Λόγου εις τον αιώνα. Ουδείς χάνεται Ευστάθιε και μερικές καρατομήσεις αξίζουν περισσότερο εκλογών.
Του έχω μια αδυναμία του Ευσταθίου, παλαιώθεν, ότε ακόμη ήτο σκιτσογράφος του αθλίου αυτού φυλλαδίου των ξενοδούλων, του "Ριζοσπάστου", καθ'ότι η πέννα του απεκάλυπτε μονομερώς μεν, ευστόχως δε, πολλά και διάφορα αόρατα εις τον κοινο οφθαλμό. Αργότερα χειραφετήθη κιόλας, ωρίμασε και προς τον πραγματισμόν στραφείς εγένετο εισέτι καλλίτερος. Είναι και Ηλείος, μαυροτσύκαλος, κατά την παράδοσιν των αιώνων - η γαρ Πελοποννησος, των Πελόπων (δημοτικιστί δε μαυρομουτρων) νήσος καλείται παλαιώθεν. Είναι μεν κρίμα που έφαγε τη νεότητά του δέσμιος των μαρξιανών αιρέσεων, αλλά ας είναι καλά που ηλευθερώθη αυτών το νύν και μεγαλουργεί. Θα ήτο κόσμος η παρουσία του επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας, πλην τον έφαγε η μαρμάγκα των υπογείων διαδρομών των "διεθνιστών".
Είναι κρίμα μέγα και αθλιότης ότι η πάλαι ποτε Ελληνική Αριστερα, οι κληρονόμοι του "Ρήγα Φερραίου" είναι πλέον έρμαιο των σταγονιδίων του σταλινισμού που τόσο επιτυχώς ανεχαιτισαν τας δεκαετίας του '70 και '80. Των αποφοίτων και μαθητών των αποφοίτων των περιφήμων "σχολών πρακτόρων" του παλαι ποτε παραπετάσματος τας στρατολογήσεις των οποίων εμείωσε η ύπαρξις της ελληνόφρονος αριστεράς. Διότι μη σας γελάει η ιδέα, τους σταλινοφασίστας εν Ελλάδι δεν τους εσταμάτησε η Δεξιά, αλλά οι μετριοπαθείς του Κέντρου και της Αριστεράς.
Τέλος πάντων, αλλή κουβέντα αυτή. Ας είναι καλά ο άνθρωπος και ας μας χαρίζει τα έργα του του Λόγου εις τον αιώνα. Ουδείς χάνεται Ευστάθιε και μερικές καρατομήσεις αξίζουν περισσότερο εκλογών.
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Αγαπητέ Θρασύβουλε,
με αφορμή τον πραγματικά συμπαθή Στάθη, μου ήρθαν στο μυαλό οι παρακάτω σκέψεις.
Οι καταβολές και τα "βαρίδια" του καθενός μας ΔΕΝ θα πρέπει να έχουν ουσιαστική σημασία. Το μόνο που "μετράει" είναι η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ, δηλαδή η ΠΟΙΟΤΗΤΑ που παραμένει αποτυπωμένη στις νευροφυσιολογικές δομές του εγκεφάλου μας ΜΕΤΑ το πέρασμα της ΓΝΩΣΗΣ, η οποία δυστυχώς δρά σαν παραμορφωτικό φίλτρο στα εισερχόμενα ερεθίσματα.
Τελειώνω, παραθέτοντας δύο ζουμερά
(νομίζω) links:
Καταγωγή σε ... βάθος χρόνου
Ανοιχτές πόρτες για πάντα
Α, εξαιρετικώς ενδιαφέροντα, σας άφησα και σχόλιον, αλλά δεν φαίνεται... :-(
Δημοσίευση σχολίου