Του Μέγα Αλεξάνδρου

Α, ναι, o μέγας, του μέγα, τον μέγα. Κλίνεται όπως το mega. άλλοι καιροί άλλα ήθη.

Μαθαίνουμε λοιπόν ότι οι Σκοπιανοί ετοιμάζουν γιγαντιαίων διαστάσεων άγαλμα του Μακεδόνος. Και ημείς πολύ στενοχωρούμεθα. Μα φυσικά, είμεθα λαός οπαδών και το ζήτημα είναι ποδοσφαιρικόν. Το ζήτημα βεβάιως δεν είναι η παράταξις, το ζήτημα είναι ο οπαδισμός.

Αλλά ο ζωμός είναι αλλού: διατί δεν του κάναμε ημείς πρώτοι άγαλμα? Πώς? Μα βεβαίως, εις τον φονέα των λαών, τον δυνάστην και τον, κατά το κατεστημένο της προοδευτουριάς, αιμοσταγή σφαγέα?

Ας του κάμουν άγαλμα εκείνοι λοιπόν, οι βάρβαροι, εμείς ξεύρουμε τα γράμματα της Εσπερίας.Το έχουμε μάθει το μαθημά μας. Του "χασάπη των λαών". Ας του κάμουν να δείξουν ποίοι είναι. Τα καρακιτσαριά. Μπας και -εξ αντανακλάσεως- εξυπνήσουμε κι εδώ και ειδούμε υπό ποίου είδους ιδεολογική κατοχή ευρισκόμεθα.

Και μην ακούσω το γελοίον επιχείρημα ότι ο Αλέξανδρος ωμίλει ελληνικά κι οι σκοπιανοί σκοπιανά. Ο Αλέξανδρος ελληνικά ωμίλει και ο διδάσκαλός του Αριστοτέλης ελληνιστί τον εδίδαξε. Ήξευρε απ'εξω τον Όμηρον σου λέει ο Αλέξανδρος. Τον Όμηρο που έχει γίνει πλέον επαχθές ανάγνωσμα ασχέτων ιστοριών δια αλλογλώσσους μαθητάς. Μα το νόημα του Ομήρου ΔΕΝ ήσαν αι ιστορίαι, τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ήσαν.

Και οι Σκοπιανοί και οι "νεοελινες" ομιλούν γλώσσα εξ αυτών καταγομένη. Η διαφορά είναι ότι οι μέν την σέβονται και γουστάρουν να κληρονομήσουν τον μύθον της, οι δε την κυνηγούν ανηλεώς. Όσο μπορούν δηλαδή.

Το ποίος είναι ποίος εις την προ-προηγουμένη φράσιν το αφήνω εις την επιλογήν του φιλοθεάμονος κοινού.