Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

Αποχώρησις οΔόΝΤων

Συνεπληρώθη ήδη πενταετία από της πρώτης αναρτήσεως του "φρονήματος". Εορτάζωμεν ούτως ειπείν γενέθλια ανήμερα της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Με τι κέφι να εορταστεί η επέτειος ωστόσο με αυτά που γίνονται εν Ελλάδι? Ο σταυρός του μαρτυρίου της οικονομίας συνεχίζεται. Πάρα ταύτα, ευχαριστώ πολύ τους φίλους αναγνώστας δια τη πίστιν εις την ανάγνωσιν του παρόντος ακόμη και υπό ιδιαιτέρως αντιξόους συνθήκας. Περνά ο καιρός τάχει, ε?

Κοντεύουν άλλως τε περίπου τέσσαρα έτη από της συγγραφής του κομβικού εκείνου "Επίδειξις οΔόΝΤων". Δε λέγω προφητικού, διότι και πόσα δεν ήσαν προφητικά? Τότε λοιπόν πραγματευόμεθα την -ανύποπτον τοις πολλοίς- έλευσιν του Ταμείου και τάς συνακολούθους μειώσεις δικαιωμάτων και την μακρόχρονον ύφεσιν. Το νυν δε, δέον όπως συζητηθεί η ενδεχομένη, μην ειπώ και επικειμένη αποχώρησις του εκ του τριαδικού σχήματος διασώσεως.

Θα αποχωρήσει το ΔΝΤ? ασφαλώς όχι όρο των εκλογών εις ΗΠΑ. Και ασφαλώς το απεύχομαι εν όλη τη ψυχή και εν όλη τη διανοία μου. Αλλά, τούτο εστί σαφές ενδεχομενον. Και θα είχε αποχωρήσει ήδη ένα δεν ευρισκομεθα προ των εκλογών εις ΗΠΑ. Βλέπετε η πολιτική του "τσαμβουκά" που ευαγγελίζεται ο Αλέξιος και που υπό την μορφήν καθυστερήσεων προσπαθούν να περάσουν οι αστοί πολιτικοί, δεν φαίνεται να περνάει. Αντιθέτως θα προκαλέσει αντί-τσαμβουκά υπό του Ταμείου το οποίο έχει αποδείξει κιόλας ότι δεν το έχει εις τίποτε να αφήσει χώρας ξεκρεμαστους και να φύγει. Ακολουθούν ελικόπτερα. Και ξεδοντιασμα, άνευ αναισθητικού.

Παρά ταύτα ωστόσο είμαι αισιόδοξος ότι λίγο αι εκλογαί, λίγο ο φόβος νέας καταρρεύσεως, μπορεί και να τη σκαπουλάρουμε οριακώς, αλλά, πέραν πάσης αμφιβολίας με νέαν αναδιάρθρωση πληρωμών. Είναι δε μη, κλαύτα Χαραλαμπε. Τα έως ώρα θα μυρίζουν γάλα ενώπιον των μελλουμένων.

Αλλά, είπαμε ας αισιοδοξήσουμε ευχόμενοι το μη χειρον σενάριο το οποίο συγκεντρώνει ολίγας πιθανότητας μεν, ελπίζω να επιλέγει εν τέλει δε. Ελπίζω να μην είναι τόσο χαζοί οι Ευρωπαίοι και όταν ειπεί το ΔΝΤ "ή κουρευεται ή φεύγω", που το έχει ΗΔΗ ειπεί, να κουρεψουν εκ νέου να τελειώνουμε(;)...

Αυτά τα ολίγα και εις άλλα με υγιεία.

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

Οι έτεροι κρατικοδίαιτοι

Έχω πολλάκις ξιφουλκήσει κατά του σπατάλου, ανικάνου και διεφθαρμένου "δημοσίου" γενικώς και των άνευ αξιολογήσεως πελατειακώς διορισθέντων χαραμοφαηδων ΔΥ ειδικώς. Καθώς όμως ο καιρός του "νυν απολύεις" εγγύς εστι, δέον όπως αναφερθώ εις τους άλλους κρατικοδιαιτους. Τουτέστιν τας συντεχνίας που δυναστεύουν τον τοπον, επιβαλουσαι κρυφούς φόρους επί των ανυπόπτων πολιτών και τους "επιχειρηματίας" οιτινες επλούτισαν τον κρατικόν κορβανάν αφαιμασσοντες κατα παρόμοιων τρόπος κρυφούς εισπραττοντες φόρους.

Και επειδή κατά καιρούς ρίχνω κανένα βόλι κατα των συντεχνιών, ευκαιρίας δοθείσης με αυτά που γίνονται εις της τράπεζας, πράγματα δηλαδή κατ´εμέ και πάντα φιλελεύθερο, σκανδαλώδη, θα αναφερθώ επ´ολίγον εις τάς περιφήμους "εκατό οικογενείας".

Πάσα χώρα και πας λαός έχει επί της κεφαλής του εκατό οικογενείας (μεγαλύτεροι λαοί περισσοτέρους) που ελέγχουν μεγάλο κλάσμα της οικονομικής δραστηριότητος. Τούτο δε περίπου νομοτελειακόν. Εν Ελλαδι ωστόσο, δεν δυνάμαι παρά να διαπιστώσω ότι ικανός αριθμός μεταξύ των εκατόν δεν οφείλει τον πλούτου του εις την ελευθέρα εργασία τον εφοπλισμόν ή το εμπόριον-και πώς άλλως τε- πλην εις την σχέσιν μετα των ισχυρών πολιτικών τζακίων. Τζακίων ων ο αριθμός ού μέγας, περί το δέκα μετρώ ραδίως.

Να τελειώνουμε με τη γαγγραινα της άνευ αξιολογήσεως μονιμότητος και να δούμε ολίγον και τάς συντεχνίας και τάς κρατικοδιαίτους φατρίας. Και είναι τραγικόν ότι η χώρα στενάζει και οι πολίται αιμορραγούν ενώ αι φατρίαι κάποτε ενισχύονται και θα τάς ευρεί η επόμενη ημέρα κραταιοτερας, ιδία δε εις όσα βλέπω εις τάς τράπεζας.

Αφορμή δε του σχολίου τούτου ο από καιρού ήθελα να γράψω, εστάθη σχολίου ετέρου χρήστου τινός εις άρθρον του Στούπα, το δε παρώνυμο δε αυτού RoryGallagher. Προφανώς απορρίπτω μετά βδελυγμίας το λαϊκιστικόν ύφος, μένω ωστόσο εις την υπαρκτήν ουσίαν.

Τούτο γαρ δικαίον εστί, το τε άδικον και το δικαιον ομού να επισημαινωμεν.

Θα επανέλθω.


Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

Καλή χρονιά!

Θράσος τοις φίλοις χαίρειν! Παει και αυτό το καλοκαιράκι ε? δε βαριέσθαι, πάμε δι'άλλα.

Προέκυψαν κατά το μάλλον μακρό διάστημα των διακοπών μου θέματα πολλά και  πλείστα και επειράσθην σφόδρα πολλάκις ινα τας διακόψω και να γράψω. Αλλά με εκέρδισαν τελικώς τα ποδόλουτρα.

Καλά να είμεθα και θα τα λέμε, ο χειμών προβλέπεται λίαν ενδιαφέρων/

Εις πολλά έτη λοιπόν!